ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ Σ.Π.Φ./ΑΤΥΠΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Προς τους φυλακισμένους αναρχικούς.
Η φυλακή είναι η χώρα των αιχμαλώτων. Από δω μέσα θέλουμε να στείλουμε το χαιρετισμό μας στους αιχμαλώτους συντρόφους σε όλο τον κόσμο και να θέσουμε σε κίνηση μία πρόταση.
Στη χώρα των αιχμαλώτων , οι μέρες σπρώχνουν η μία την άλλη αργά και αδιάφορα, ενώ παντού κυριαρχεί το τσιμέντο και η απέραντη πλήξη.
Το μυαλό μας όμως συχνά δραπετεύει και κάνει κρυφά επισκεπτήρια στα φυλακισμένα αδέλφια μας στη Χιλή, στο Μεξικό, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ελβετία, στην Αγγλία, στη Ρωσία, στη Δανία και όπου αλλού υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε κελιά, αλλά δεν ξέχασαν την επιθυμία για ελευθερία.
Σύντροφοι, συζητάμε μαζί σας κι ας μην μιλάμε την ίδια γλώσσα, κοιταζόμαστε κι ας μην έχει δει ποτέ ο ένας τον άλλον, χαμογελάμε κι ας μη γνωριζόμαστε.
Ο εχθρός πιστεύει πως μπορεί να μας σπάσει το ηθικό κλειδώνοντας τους μήνες και τα χρόνια μας στα κελιά του. Η εξουσία ελπίζει σε μία δήλωση μετάνοιας, σε μία αποκήρυξη της άμεσης δράσης, σε μία αναθεώρηση των αναρχικών αξιών μας.
Όμως το μόνο που θα εισπράξει είναι η απόλυτη περιφρόνηση και η πιο δυνατή οργή μας. Όλοι εμείς που αναλάβαμε την ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην Σ.Π.Φ. πρώτης περιόδου, περιμένουμε τις πολύχρονες καταδίκες μας, από ένα σύστημα που του κηρύξαμε τον πόλεμο, γιατί δεν το ανεχόμαστε να κυβερνά τη ζωή μας.
Το δικαστήριο που θα στηθεί εναντίον της Σ.Π.Φ. θέλουμε να το μετατρέψουμε σε δικαστήριο εναντίον του συστήματος.
Με το λόγο και τη στάση μας δε θα είμαστε εμείς που απολογηθούμε απέναντι στους δικαστές, αλλά αυτοί για τα εγκλήματα της εξουσίας που υπηρετούν.
Παράλληλα θέλουμε να αναδείξουμε τον φασιστικό μηχανισμό που στήθηκε για την καταδίωξη μας με τη συνεργασία των αστυνομικών, δικαστικών και δημοσιογραφικών υπηρεσιών.
Ένας μηχανισμός που εξαπέλυσε μία πρωτοφανή αντιαναρχική εκστρατεία, με σκοπό όχι μόνο τη σύλληψή μας, αλλά και τη διαμόρφωση ενός κλίματος διάχυτου φόβου, όπου ακόμα και η κατοχή δημοσιευμένων κειμένων φυλακισμένων αναρχικών, μπορεί να οδηγήσει κάποιον ενώπιον του εισαγγελέα.
Είχαν προηγηθεί οι συλλήψεις πολλών ατόμων, η έκδοση ενταλμάτων, η δημοσίευση φωτογραφιών όσων από μας ήμασταν καταζητούμενοι, τα δημοσιογραφικά σενάρια για τη διασύνδεση όλων των αντάρτικων οργανώσεων ρεπορτάζ για το «επαναστατικό ταμείο» και τη συμμετοχή μας σε ληστείες τραπεζών, η ανάλυση του ψυχολογικού προφίλ του καθενός μας από «ειδικούς» και πολλές άλλες μεθοδεύσεις που στόχευαν στην ηθική απομόνωσή μας και στην περιθωριοποίηση του αναρχικού αντάρτικου πόλης.
Με αυτόν τον τρόπο ,το κράτος θέλει να σβήσει την επιλογή της αναρχικής άμεσης δράσης απ’ το χάρτη των αξιών των ανατρεπτικών κύκλων.
Θέλει να εμφανίσει την άμεση δράση ως μια μάταιη απόφαση που οδηγεί κατευθείαν στη φυλακή και δεν αλλάζει τίποτα.
Όμως η απόφαση να επιλέξει κάποιος την άμεση δράση, είναι η απόφαση να πάρει τη ζωή στα χέρια του.
Μέσα από την άμεση δράση σπάμε την ακινησία της σκέψης, ακυρώνουμε τις άτολμες κινήσεις και σαμποτάρουμε τα ρολόγια της πειθαρχίας, δημιουργώντας ελεύθερους χρόνους και τόπους μέσα στο εχθρικό περιβάλλον της μητρόπολης.
Εκεί που οι κάμερες καταγράφουν τις κινήσεις μας, τα ένστολα γουρούνια της αστυνομίας παρακολουθούν τα βλέμματά μας, και οι οθόνες του θεάματος κατασκευάζουν τις επιθυμίες μας, εμείς για άλλη μια φορά φοράμε τις κουκούλες μας. Τα χέρια μας πιάνουν πέτρες, μολότωφ, βόμβες, πιστόλια και ξεχυνόμαστε στους δρόμους για την αναζήτηση της ελευθερίας.
Τώρα που βρισκόμαστε στη φυλακή , ποτέ δεν ξεχάσαμε αυτό το συναίσθημα και στην πρώτη ευκαιρία θα πράξουμε ξανά ακριβώς το ίδιο.
Γι’ αυτό στο δικαστήριο δε θέλουμε να μας υπερασπιστεί κανείς από τη γνωστή κλίκα των αριστερών κύκλων, των διανοουμένων και των καθηγητών πανεπιστημίου.
Τι γνωρίζουν όλοι αυτοί από την περιπέτεια της άμεσης δράσης και τις αξίες της;
Τι μπορούν να πουν αυτοί που κάθονται όλη τη μέρα στα βολικά τους γραφεία με την αριστερή κουλτούρα του σαλονιού που φλυαρεί ενάντια στο σύστημα, την ίδια στιγμή που αυτό τους τρέφει;
Όχι, ας κρατήσουν μακριά από μας την «ευαισθησία» τους και τις ενοχές τους για το ξεπούλημά τους στην εξουσία που θέλει να μας παρουσιάσει ως «ανήσυχους νεαρούς με κοινωνικές ευαισθησίες».
Δεν ψάχνουμε ούτε ψευτοσυμπάθειες, ούτε αριστερή συμπαράσταση, αντίθετα αναζητάμε συνεργούς στο ίδιο έγκλημα του αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία.
Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο σίγουρο μέρος γι’ αυτήν την αναζήτησή μας, από τις φυλακές που αποτελούν μία αναγκαστική στάση στη διαδρομή πολλών αναρχικών συντρόφων.
Γι’ αυτό σύντροφοι απευθυνόμαστε σε σας με μία πρόταση- πρόσκληση.
Σε λίγους μήνες θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο δικαστήριο της Σ.Π.Φ.
Γνωρίζουμε από τώρα την καταδίκη μας και δεν πρόκειται ούτε ένα λεπτό να υποχωρήσουμε, ούτε να κατεβάσουμε το κεφάλι ή την ένταση της φωνής μας για να αποσπάσουμε οποιοδήποτε ελαφρυντικό.
Γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερος και πιο δυνατός υπερασπιστικός λόγος απ’ τη δική σας φωνή σύντροφοι. Μέσα από τη δική σας έκφραση αλληλεγγύης και τις επιθέσεις των αναρχικών ομάδων άμεσης δράσης, παίρνουμε θάρρος όταν αντικρίζουμε κατάματα τους διώκτες μας. Είναι κάτι που σίγουρα το έχετε νιώσει κι εσείς που βρίσκεστε φυλακισμένοι σε άλλες χώρες, πληρώνοντας το ίδιο τίμημα για το κοινό πάθος μας για την ελευθερία.
Πιο συγκεκριμένα αυτό που σκεφτόμαστε και προτείνουμε είναι να εκδώσουμε εν όψει του δικαστηρίου, μία μπροσούρα που να περιέχει το δικό σας διεθνή λόγο αλληλεγγύης για την υπόθεση της Σ.Π.Φ.
Παράλληλα επειδή για μας η αλληλεγγύη αποτελεί αμοιβαία έννοια, θα θέλαμε όσοι από σας επιθυμείτε να την εκφράσετε δίνοντάς μας δύναμη και στήριξη , να συνοδεύσετε τα γράμματά σας με ένα εισαγωγικό κείμενο που να μιλάει για την υπόθεση του καθενός σας.
Με αυτόν τον τρόπο μέσω της μπροσούρας που θέλουμε να εκδώσουμε, θα συμπεριλάβουμε και την παρουσίαση της υπόθεσης του καθενός σας, μεταφέροντας τη δική σας εμπειρία αγώνα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις άλλες χώρες που θα διανεμηθεί το έντυπο. Έτσι δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για την πρόκληση εχθροπραξιών με το σύστημα ως κομμάτι της διεθνούς αλληλεγγύης.
Όλοι μαζί θα οικοδομήσουμε μία διεθνή εμπειρία αγώνα, που ξεφεύγει από τα όρια της συγκεκριμένης υπόθεσης, αφού εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε τη Σ.Π.Φ. ως απλά μία υπογραφή μιας οργάνωσης, αλλά ως μία κατάσταση που περιγράφει και συνθέτει τα χαρακτηριστικά και τη διαδρομή του αναρχικού αγώνα που διεξάγουμε, κομμάτι του οποίου είναι και το πέρασμά μας από τη φυλακή.
Είναι μία εμπειρία που θέλουμε να τη μοιραστούμε μαζί με όλους εσάς τους συντρόφους που βρίσκεστε αιχμάλωτοι στα χέρια του κράτους και ταυτόχρονα είναι μία πρόταση να γίνουμε κι εμείς συνεργοί στη δική σας εμπειρία.
Έτσι είναι εφικτό να πετύχουμε στο εσωτερικό των διεθνών αναρχικών κύκλων , ένα επίπεδο ενότητας και συντονισμού, που δε θα είναι αόριστο , αλλά ουσιαστικό.
Η επαφή φυλακισμένων συντρόφων σε διεθνές επίπεδο, μετατρέπει την αλληλεγγύη σε ένα επαναστατικό εργαστήρι ανάδειξης διαφορετικών αντιλήψεων που σχηματίζουν το κοινό μέτωπο της αναρχικής δράσης.
Αυτή η πρώτη μας γνωριμία μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το άνοιγμα ενός διεθνή διαλόγου, τόσο ανάμεσα σε μας όσο και στους συντρόφους που βρίσκονται έξω από τα τείχη της φυλακής, που θα συζητιούνται οι ξεχωριστές αντιλήψεις και αναλύσεις του καθενός μας, προωθώντας συντονισμένες δράσεις επίθεσης ενάντια στο κράτος. Φυσικά χωρίς αυτό να σημαίνει ποτέ τη συγχώνευση και την ισοπέδωση των διαφορετικών απόψεων.
Άλλωστε αυτές οι διαφορές δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην αμοιβαία στήριξη.
Είναι η προσπάθεια να περάσουμε από τη συμπάθεια που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας, μέσω των γραμμάτων και των αμοιβαίων αναφορών σε κείμενα, στο διεθνή συντονισμό και να γίνουμε συνεργοί στήνοντας τη Μαύρη Διεθνή των φυλακισμένων αναρχικών και στηρίζοντας, όσοι το επιθυμούν, την πρόταση των ιταλών συντρόφων μας για την ενίσχυση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο.
Οι δυνατότητες που ανοίγονται μέσα από αυτό το στοίχημα είναι μεγάλες, αφού πρόκειται για μία διαδικασία όξυνσης των εχθροπραξιών ανάμεσα στους αναρχικούς επαναστάτες και το σύστημα.
Αξίζει να φανταστούμε τη δύναμη που αποκτάει μία κίνηση όταν ξεκινάει για παράδειγμα από τις φυλακές της Χιλής, διασχίζει τα σύνορα και φτάνει μέχρι τα κελιά της Ελλάδας. Έτσι μπορεί να καλεστεί μία διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης μέσα από τις φυλακές, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν για τη στήριξη του συντρόφου Gabriel Pombo Da Silva.
Παράλληλα η δημιουργία ενός αυτόνομου δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των φυλακισμένων, δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την ύπαρξη μιάς διαρκούς ενημέρωσης σχετικά με το τι συμβαίνει σε κάθε φυλακή, τις συνθήκες κράτησης, τα δικαστήρια που έρχονται, τις ποινές που επιβάλλονται και προετοιμάζει το σχεδιασμό της αντεπίθεσης των συντρόφων που βρίσκονται έξω από τη φυλακή.
Για κάθε καταδίκη συντρόφου, για κάθε πειθαρχική ποινή, για κάθε απαγόρευση αλληλογραφίας ή επισκεπτηρίου, για κάθε εκδικητική μεταγωγή, κανένας ανθρωποφύλακας, καμία πρεσβεία και καμία αστυνομία δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής. Με τη δύναμη της επικοινωνίας να έχει περάσει στα χέρια των κρατουμένων, παντού θα υπάρχουν σύντροφοι έτοιμοι να απαντήσουν με τη δράση του σαμποτάζ και της φωτιάς.
Η πρόταση που κάνουμε για την έκδοση της μπροσούρας «Διεθνής λόγος αλληλεγγύης για την Σ.Π.Φ.» θεωρούμε πως είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα που θα ακολουθήσουν, από κάπου όμως πρέπει να ξεκινήσουμε.
Κλείνοντας χαιρετίζουμε και στεκόμαστε δίπλα τόσο με τη σκέψη όσο και με την καρδιά , στους συντρόφους που διώκονται στη Χιλή για την υπόθεση βόμβες και στην συντρόφισσα Tamara που αντιμετωπίζει τη δίωξη του κράτους για την αποστολή πακέτου βόμβας.
Από τις φυλακές στην Ελλάδα στέλνουμε σινιάλο φωτιάς και αναρχίας στην Monica Caballero, στην Andrea Urzua ,στον Viejo Loco, και σε όλα τα συντρόφια που κατηγορούνται για την «υπόθεση βόμβες» στον Gabriel Pombo Da Silva, στον Thomas Meyer Falk, στον Marco Camenish, στους Silvia, Billy,Costa ,στον Braulio και τον Arturo,στον Walter Bond, στους Villaroel & Fuentevilla στον Thomas Black και στους άγγλους antifa, στους φυλακισμένους ιταλούς εξεγερσιακούς, στους ρώσους και στους λευκορώσους, στους δανούς και σε όλους όσους ξεχάσαμε ή δεν ξέρουμε τα ονόματά τους και επιθυμούμε να γνωριστούμε γιατί όλοι μαζί επιλέξαμε να βαδίσουμε ενάντια στην εποχή μας έχοντας για πυξίδα την αναρχία.
Σε όλους μας αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα.:
«Μία μέρα φυλακή. Δύο μέρες φυλακή. Τρεις μέρες φυλακή. Ένας μήνας φυλακή.
Η πόρτα κλειδώνει και ξεκλειδώνει, κλειδώνει και ξεκλειδώνει. Τρεις μήνες φυλακή. Πέρασε ένας χρόνος φυλακή. Ποιός ξέρει αν οι άλλοι με σκέφτονται όσο τους σκέφτομαι κι εγώ. Σήμερα η ώρα δεν περνάει με τίποτα. Τετρακόσιες εβδομήντα δύο μέρες φυλακή. Τετρακόσιες εβδομήντα τρεις μέρες φυλακή. Τετρακόσιες εβδομήντα… έχασα το λογαριασμό. Δε γαμιέται..καλύτερα, στη φυλακή δεν είναι καλό να μετράς. Οι υπολογισμοί δεν έχουν κανένα νόημα. Η φυλακή έχει τη δική της μυρωδιά. Μία μυρωδιά που πέφτει επάνω σου και σε ακολουθεί. Σιγά μην καταφέρω ποτέ να τη βγάλω από πάνω μου. Χτες τελείωσα δύο ημερολόγια στη φυλακή. Πέρασαν δυο γαμημένα χρόνια. Δεν με πιάνει ύπνος. Ξέχασα να γελάω και δεν βλέπω όνειρα. Γκλανγκ, γλανγκ νυχτιάτικα. Με σηκώσανε για έρευνα. Άραγε θα βρουν τα μαχαίρια; Εφτακόσιες πενήντα μία μέρες φυλακή. Ικανοποιημένοι αγαπητοί μου δικαστές; Γουρούνια. Εφτακόσιες πενήντα δύο μέρες φυλακή γουρούνια. Εφτακόσιες πενήντα τρεις γουρούνια. Ε ρε και να βγω έξω. Ε ρε και να βγω έξω. Το κελί μου είναι τρία μέτρα επί τρία μέτρα. Από το παράθυρο στον πρώτο όροφο, βλέπω είκοσι εκατοστά ουρανό πάνω από τον γαμημένο τοίχο της φυλακής. Περπατάω μηχανικά στο προαύλιο. Έχω κάνει χιλιόμετρα μέσα σ’ ένα προαύλιο λίγων μέτρων. Πλήξη και πάλι πλήξη. Σήμερα ξέρασα από μέσα μου την ψυχή μου. Ξέρασα κάγκελα, τοίχους, απομονώσεις, χρόνια φυλακής, αποφάσεις δικαστών. Ξέρασα τρία χρόνια φυλακή. Δε θέλω να μετρήσω άλλο. Κλείνω τα μάτια μου σφιχτά και σκέφτομαι. Σκέφτομαι τους συντρόφους που κρατάνε μακριά μου σε άλλες φυλακές. Σκέφτομαι τις φωτιές στις ταράτσες των φυλακών. Σκέφτομαι όλο όσα προσπάθησαν να με κάνουν να ξεχάσω. Σκέφτομαι ένα γέλιο, ένα χάδι, μία βόλτα που να μην σταματάει στο τέλος του τοίχου, ένα βλέμμα που να μην φυλακίζεται πίσω από τα κάγκελα της γαμημένης φυλακής. Σταματάω να σκέφτομαι. Ανοίγω το χέρι μου. Κοιτάω τη λίμα που κρατώ. Τώρα ξέρω. Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Πάμε άλλη μία φορά. Πιο δυνατά αυτή τη φορά. Μέχρι το τέλος. Ζήτω η Αναρχία»
(Παραποιημένο απόσπασμα από κείμενο με την υπογραφή J.και V.)
ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Υ.Γ.Η παρούσα πρόταση για την έκδοση της μπροσούρας «Διεθνής λόγος αλληλεγγύης για την Σ.Π.Φ.» θα σταλεί ταχυδρομικά σε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους σε όλο τον κόσμο. Για την αντιμετώπιση πιθανών δυσκολιών (λογοκρισία αλληλογραφίας) όπως και της ελλιπούς ενημέρωσης για κάποιους φυλακισμένους συντρόφους (άγνοια της ταχυδρομικής διεύθυνσης της φυλακής που βρίσκονται)θα αναρτήσουμε την πρότασή μας και στο internet σε αναρχικές ιστοσελίδες. Όσοι ενδιαφέρονται και επιθυμούν ας ενημερώσουν αυτοί τους αιχμάλωτους συντρόφους. Όλες οι απαντήσεις, τα κείμενα και οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην ταχυδρομική θυρίδα Τ.Θ. 51076 Τ.Κ. 145 10 Nea Kifissia Athens Greece και στο e-mail : Sinomosiapf@yahoo.com
Τα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ.
Αργυρού Παναγιώτης
Νικολόπουλος Μιχάλης
Νικολόπουλος Γιώργος
Τσάκαλος Γεράσιμος
Τσάκαλος Χρήστος
Πολύδωρος Γιώργος
Δαμιανός Μπολάνο
Χατζημιχελάκης Χάρης
Οικονομίδου Όλγα.
Προς τους φυλακισμένους αναρχικούς.
Η φυλακή είναι η χώρα των αιχμαλώτων. Από δω μέσα θέλουμε να στείλουμε το χαιρετισμό μας στους αιχμαλώτους συντρόφους σε όλο τον κόσμο και να θέσουμε σε κίνηση μία πρόταση.
Στη χώρα των αιχμαλώτων , οι μέρες σπρώχνουν η μία την άλλη αργά και αδιάφορα, ενώ παντού κυριαρχεί το τσιμέντο και η απέραντη πλήξη.
Το μυαλό μας όμως συχνά δραπετεύει και κάνει κρυφά επισκεπτήρια στα φυλακισμένα αδέλφια μας στη Χιλή, στο Μεξικό, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ελβετία, στην Αγγλία, στη Ρωσία, στη Δανία και όπου αλλού υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε κελιά, αλλά δεν ξέχασαν την επιθυμία για ελευθερία.
Σύντροφοι, συζητάμε μαζί σας κι ας μην μιλάμε την ίδια γλώσσα, κοιταζόμαστε κι ας μην έχει δει ποτέ ο ένας τον άλλον, χαμογελάμε κι ας μη γνωριζόμαστε.
Ο εχθρός πιστεύει πως μπορεί να μας σπάσει το ηθικό κλειδώνοντας τους μήνες και τα χρόνια μας στα κελιά του. Η εξουσία ελπίζει σε μία δήλωση μετάνοιας, σε μία αποκήρυξη της άμεσης δράσης, σε μία αναθεώρηση των αναρχικών αξιών μας.
Όμως το μόνο που θα εισπράξει είναι η απόλυτη περιφρόνηση και η πιο δυνατή οργή μας. Όλοι εμείς που αναλάβαμε την ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην Σ.Π.Φ. πρώτης περιόδου, περιμένουμε τις πολύχρονες καταδίκες μας, από ένα σύστημα που του κηρύξαμε τον πόλεμο, γιατί δεν το ανεχόμαστε να κυβερνά τη ζωή μας.
Το δικαστήριο που θα στηθεί εναντίον της Σ.Π.Φ. θέλουμε να το μετατρέψουμε σε δικαστήριο εναντίον του συστήματος.
Με το λόγο και τη στάση μας δε θα είμαστε εμείς που απολογηθούμε απέναντι στους δικαστές, αλλά αυτοί για τα εγκλήματα της εξουσίας που υπηρετούν.
Παράλληλα θέλουμε να αναδείξουμε τον φασιστικό μηχανισμό που στήθηκε για την καταδίωξη μας με τη συνεργασία των αστυνομικών, δικαστικών και δημοσιογραφικών υπηρεσιών.
Ένας μηχανισμός που εξαπέλυσε μία πρωτοφανή αντιαναρχική εκστρατεία, με σκοπό όχι μόνο τη σύλληψή μας, αλλά και τη διαμόρφωση ενός κλίματος διάχυτου φόβου, όπου ακόμα και η κατοχή δημοσιευμένων κειμένων φυλακισμένων αναρχικών, μπορεί να οδηγήσει κάποιον ενώπιον του εισαγγελέα.
Είχαν προηγηθεί οι συλλήψεις πολλών ατόμων, η έκδοση ενταλμάτων, η δημοσίευση φωτογραφιών όσων από μας ήμασταν καταζητούμενοι, τα δημοσιογραφικά σενάρια για τη διασύνδεση όλων των αντάρτικων οργανώσεων ρεπορτάζ για το «επαναστατικό ταμείο» και τη συμμετοχή μας σε ληστείες τραπεζών, η ανάλυση του ψυχολογικού προφίλ του καθενός μας από «ειδικούς» και πολλές άλλες μεθοδεύσεις που στόχευαν στην ηθική απομόνωσή μας και στην περιθωριοποίηση του αναρχικού αντάρτικου πόλης.
Με αυτόν τον τρόπο ,το κράτος θέλει να σβήσει την επιλογή της αναρχικής άμεσης δράσης απ’ το χάρτη των αξιών των ανατρεπτικών κύκλων.
Θέλει να εμφανίσει την άμεση δράση ως μια μάταιη απόφαση που οδηγεί κατευθείαν στη φυλακή και δεν αλλάζει τίποτα.
Όμως η απόφαση να επιλέξει κάποιος την άμεση δράση, είναι η απόφαση να πάρει τη ζωή στα χέρια του.
Μέσα από την άμεση δράση σπάμε την ακινησία της σκέψης, ακυρώνουμε τις άτολμες κινήσεις και σαμποτάρουμε τα ρολόγια της πειθαρχίας, δημιουργώντας ελεύθερους χρόνους και τόπους μέσα στο εχθρικό περιβάλλον της μητρόπολης.
Εκεί που οι κάμερες καταγράφουν τις κινήσεις μας, τα ένστολα γουρούνια της αστυνομίας παρακολουθούν τα βλέμματά μας, και οι οθόνες του θεάματος κατασκευάζουν τις επιθυμίες μας, εμείς για άλλη μια φορά φοράμε τις κουκούλες μας. Τα χέρια μας πιάνουν πέτρες, μολότωφ, βόμβες, πιστόλια και ξεχυνόμαστε στους δρόμους για την αναζήτηση της ελευθερίας.
Τώρα που βρισκόμαστε στη φυλακή , ποτέ δεν ξεχάσαμε αυτό το συναίσθημα και στην πρώτη ευκαιρία θα πράξουμε ξανά ακριβώς το ίδιο.
Γι’ αυτό στο δικαστήριο δε θέλουμε να μας υπερασπιστεί κανείς από τη γνωστή κλίκα των αριστερών κύκλων, των διανοουμένων και των καθηγητών πανεπιστημίου.
Τι γνωρίζουν όλοι αυτοί από την περιπέτεια της άμεσης δράσης και τις αξίες της;
Τι μπορούν να πουν αυτοί που κάθονται όλη τη μέρα στα βολικά τους γραφεία με την αριστερή κουλτούρα του σαλονιού που φλυαρεί ενάντια στο σύστημα, την ίδια στιγμή που αυτό τους τρέφει;
Όχι, ας κρατήσουν μακριά από μας την «ευαισθησία» τους και τις ενοχές τους για το ξεπούλημά τους στην εξουσία που θέλει να μας παρουσιάσει ως «ανήσυχους νεαρούς με κοινωνικές ευαισθησίες».
Δεν ψάχνουμε ούτε ψευτοσυμπάθειες, ούτε αριστερή συμπαράσταση, αντίθετα αναζητάμε συνεργούς στο ίδιο έγκλημα του αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία.
Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο σίγουρο μέρος γι’ αυτήν την αναζήτησή μας, από τις φυλακές που αποτελούν μία αναγκαστική στάση στη διαδρομή πολλών αναρχικών συντρόφων.
Γι’ αυτό σύντροφοι απευθυνόμαστε σε σας με μία πρόταση- πρόσκληση.
Σε λίγους μήνες θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο δικαστήριο της Σ.Π.Φ.
Γνωρίζουμε από τώρα την καταδίκη μας και δεν πρόκειται ούτε ένα λεπτό να υποχωρήσουμε, ούτε να κατεβάσουμε το κεφάλι ή την ένταση της φωνής μας για να αποσπάσουμε οποιοδήποτε ελαφρυντικό.
Γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερος και πιο δυνατός υπερασπιστικός λόγος απ’ τη δική σας φωνή σύντροφοι. Μέσα από τη δική σας έκφραση αλληλεγγύης και τις επιθέσεις των αναρχικών ομάδων άμεσης δράσης, παίρνουμε θάρρος όταν αντικρίζουμε κατάματα τους διώκτες μας. Είναι κάτι που σίγουρα το έχετε νιώσει κι εσείς που βρίσκεστε φυλακισμένοι σε άλλες χώρες, πληρώνοντας το ίδιο τίμημα για το κοινό πάθος μας για την ελευθερία.
Πιο συγκεκριμένα αυτό που σκεφτόμαστε και προτείνουμε είναι να εκδώσουμε εν όψει του δικαστηρίου, μία μπροσούρα που να περιέχει το δικό σας διεθνή λόγο αλληλεγγύης για την υπόθεση της Σ.Π.Φ.
Παράλληλα επειδή για μας η αλληλεγγύη αποτελεί αμοιβαία έννοια, θα θέλαμε όσοι από σας επιθυμείτε να την εκφράσετε δίνοντάς μας δύναμη και στήριξη , να συνοδεύσετε τα γράμματά σας με ένα εισαγωγικό κείμενο που να μιλάει για την υπόθεση του καθενός σας.
Με αυτόν τον τρόπο μέσω της μπροσούρας που θέλουμε να εκδώσουμε, θα συμπεριλάβουμε και την παρουσίαση της υπόθεσης του καθενός σας, μεταφέροντας τη δική σας εμπειρία αγώνα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις άλλες χώρες που θα διανεμηθεί το έντυπο. Έτσι δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για την πρόκληση εχθροπραξιών με το σύστημα ως κομμάτι της διεθνούς αλληλεγγύης.
Όλοι μαζί θα οικοδομήσουμε μία διεθνή εμπειρία αγώνα, που ξεφεύγει από τα όρια της συγκεκριμένης υπόθεσης, αφού εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε τη Σ.Π.Φ. ως απλά μία υπογραφή μιας οργάνωσης, αλλά ως μία κατάσταση που περιγράφει και συνθέτει τα χαρακτηριστικά και τη διαδρομή του αναρχικού αγώνα που διεξάγουμε, κομμάτι του οποίου είναι και το πέρασμά μας από τη φυλακή.
Είναι μία εμπειρία που θέλουμε να τη μοιραστούμε μαζί με όλους εσάς τους συντρόφους που βρίσκεστε αιχμάλωτοι στα χέρια του κράτους και ταυτόχρονα είναι μία πρόταση να γίνουμε κι εμείς συνεργοί στη δική σας εμπειρία.
Έτσι είναι εφικτό να πετύχουμε στο εσωτερικό των διεθνών αναρχικών κύκλων , ένα επίπεδο ενότητας και συντονισμού, που δε θα είναι αόριστο , αλλά ουσιαστικό.
Η επαφή φυλακισμένων συντρόφων σε διεθνές επίπεδο, μετατρέπει την αλληλεγγύη σε ένα επαναστατικό εργαστήρι ανάδειξης διαφορετικών αντιλήψεων που σχηματίζουν το κοινό μέτωπο της αναρχικής δράσης.
Αυτή η πρώτη μας γνωριμία μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το άνοιγμα ενός διεθνή διαλόγου, τόσο ανάμεσα σε μας όσο και στους συντρόφους που βρίσκονται έξω από τα τείχη της φυλακής, που θα συζητιούνται οι ξεχωριστές αντιλήψεις και αναλύσεις του καθενός μας, προωθώντας συντονισμένες δράσεις επίθεσης ενάντια στο κράτος. Φυσικά χωρίς αυτό να σημαίνει ποτέ τη συγχώνευση και την ισοπέδωση των διαφορετικών απόψεων.
Άλλωστε αυτές οι διαφορές δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην αμοιβαία στήριξη.
Είναι η προσπάθεια να περάσουμε από τη συμπάθεια που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας, μέσω των γραμμάτων και των αμοιβαίων αναφορών σε κείμενα, στο διεθνή συντονισμό και να γίνουμε συνεργοί στήνοντας τη Μαύρη Διεθνή των φυλακισμένων αναρχικών και στηρίζοντας, όσοι το επιθυμούν, την πρόταση των ιταλών συντρόφων μας για την ενίσχυση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο.
Οι δυνατότητες που ανοίγονται μέσα από αυτό το στοίχημα είναι μεγάλες, αφού πρόκειται για μία διαδικασία όξυνσης των εχθροπραξιών ανάμεσα στους αναρχικούς επαναστάτες και το σύστημα.
Αξίζει να φανταστούμε τη δύναμη που αποκτάει μία κίνηση όταν ξεκινάει για παράδειγμα από τις φυλακές της Χιλής, διασχίζει τα σύνορα και φτάνει μέχρι τα κελιά της Ελλάδας. Έτσι μπορεί να καλεστεί μία διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης μέσα από τις φυλακές, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν για τη στήριξη του συντρόφου Gabriel Pombo Da Silva.
Παράλληλα η δημιουργία ενός αυτόνομου δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των φυλακισμένων, δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την ύπαρξη μιάς διαρκούς ενημέρωσης σχετικά με το τι συμβαίνει σε κάθε φυλακή, τις συνθήκες κράτησης, τα δικαστήρια που έρχονται, τις ποινές που επιβάλλονται και προετοιμάζει το σχεδιασμό της αντεπίθεσης των συντρόφων που βρίσκονται έξω από τη φυλακή.
Για κάθε καταδίκη συντρόφου, για κάθε πειθαρχική ποινή, για κάθε απαγόρευση αλληλογραφίας ή επισκεπτηρίου, για κάθε εκδικητική μεταγωγή, κανένας ανθρωποφύλακας, καμία πρεσβεία και καμία αστυνομία δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής. Με τη δύναμη της επικοινωνίας να έχει περάσει στα χέρια των κρατουμένων, παντού θα υπάρχουν σύντροφοι έτοιμοι να απαντήσουν με τη δράση του σαμποτάζ και της φωτιάς.
Η πρόταση που κάνουμε για την έκδοση της μπροσούρας «Διεθνής λόγος αλληλεγγύης για την Σ.Π.Φ.» θεωρούμε πως είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα που θα ακολουθήσουν, από κάπου όμως πρέπει να ξεκινήσουμε.
Κλείνοντας χαιρετίζουμε και στεκόμαστε δίπλα τόσο με τη σκέψη όσο και με την καρδιά , στους συντρόφους που διώκονται στη Χιλή για την υπόθεση βόμβες και στην συντρόφισσα Tamara που αντιμετωπίζει τη δίωξη του κράτους για την αποστολή πακέτου βόμβας.
Από τις φυλακές στην Ελλάδα στέλνουμε σινιάλο φωτιάς και αναρχίας στην Monica Caballero, στην Andrea Urzua ,στον Viejo Loco, και σε όλα τα συντρόφια που κατηγορούνται για την «υπόθεση βόμβες» στον Gabriel Pombo Da Silva, στον Thomas Meyer Falk, στον Marco Camenish, στους Silvia, Billy,Costa ,στον Braulio και τον Arturo,στον Walter Bond, στους Villaroel & Fuentevilla στον Thomas Black και στους άγγλους antifa, στους φυλακισμένους ιταλούς εξεγερσιακούς, στους ρώσους και στους λευκορώσους, στους δανούς και σε όλους όσους ξεχάσαμε ή δεν ξέρουμε τα ονόματά τους και επιθυμούμε να γνωριστούμε γιατί όλοι μαζί επιλέξαμε να βαδίσουμε ενάντια στην εποχή μας έχοντας για πυξίδα την αναρχία.
Σε όλους μας αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα.:
«Μία μέρα φυλακή. Δύο μέρες φυλακή. Τρεις μέρες φυλακή. Ένας μήνας φυλακή.
Η πόρτα κλειδώνει και ξεκλειδώνει, κλειδώνει και ξεκλειδώνει. Τρεις μήνες φυλακή. Πέρασε ένας χρόνος φυλακή. Ποιός ξέρει αν οι άλλοι με σκέφτονται όσο τους σκέφτομαι κι εγώ. Σήμερα η ώρα δεν περνάει με τίποτα. Τετρακόσιες εβδομήντα δύο μέρες φυλακή. Τετρακόσιες εβδομήντα τρεις μέρες φυλακή. Τετρακόσιες εβδομήντα… έχασα το λογαριασμό. Δε γαμιέται..καλύτερα, στη φυλακή δεν είναι καλό να μετράς. Οι υπολογισμοί δεν έχουν κανένα νόημα. Η φυλακή έχει τη δική της μυρωδιά. Μία μυρωδιά που πέφτει επάνω σου και σε ακολουθεί. Σιγά μην καταφέρω ποτέ να τη βγάλω από πάνω μου. Χτες τελείωσα δύο ημερολόγια στη φυλακή. Πέρασαν δυο γαμημένα χρόνια. Δεν με πιάνει ύπνος. Ξέχασα να γελάω και δεν βλέπω όνειρα. Γκλανγκ, γλανγκ νυχτιάτικα. Με σηκώσανε για έρευνα. Άραγε θα βρουν τα μαχαίρια; Εφτακόσιες πενήντα μία μέρες φυλακή. Ικανοποιημένοι αγαπητοί μου δικαστές; Γουρούνια. Εφτακόσιες πενήντα δύο μέρες φυλακή γουρούνια. Εφτακόσιες πενήντα τρεις γουρούνια. Ε ρε και να βγω έξω. Ε ρε και να βγω έξω. Το κελί μου είναι τρία μέτρα επί τρία μέτρα. Από το παράθυρο στον πρώτο όροφο, βλέπω είκοσι εκατοστά ουρανό πάνω από τον γαμημένο τοίχο της φυλακής. Περπατάω μηχανικά στο προαύλιο. Έχω κάνει χιλιόμετρα μέσα σ’ ένα προαύλιο λίγων μέτρων. Πλήξη και πάλι πλήξη. Σήμερα ξέρασα από μέσα μου την ψυχή μου. Ξέρασα κάγκελα, τοίχους, απομονώσεις, χρόνια φυλακής, αποφάσεις δικαστών. Ξέρασα τρία χρόνια φυλακή. Δε θέλω να μετρήσω άλλο. Κλείνω τα μάτια μου σφιχτά και σκέφτομαι. Σκέφτομαι τους συντρόφους που κρατάνε μακριά μου σε άλλες φυλακές. Σκέφτομαι τις φωτιές στις ταράτσες των φυλακών. Σκέφτομαι όλο όσα προσπάθησαν να με κάνουν να ξεχάσω. Σκέφτομαι ένα γέλιο, ένα χάδι, μία βόλτα που να μην σταματάει στο τέλος του τοίχου, ένα βλέμμα που να μην φυλακίζεται πίσω από τα κάγκελα της γαμημένης φυλακής. Σταματάω να σκέφτομαι. Ανοίγω το χέρι μου. Κοιτάω τη λίμα που κρατώ. Τώρα ξέρω. Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Πάμε άλλη μία φορά. Πιο δυνατά αυτή τη φορά. Μέχρι το τέλος. Ζήτω η Αναρχία»
(Παραποιημένο απόσπασμα από κείμενο με την υπογραφή J.και V.)
ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Υ.Γ.Η παρούσα πρόταση για την έκδοση της μπροσούρας «Διεθνής λόγος αλληλεγγύης για την Σ.Π.Φ.» θα σταλεί ταχυδρομικά σε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους σε όλο τον κόσμο. Για την αντιμετώπιση πιθανών δυσκολιών (λογοκρισία αλληλογραφίας) όπως και της ελλιπούς ενημέρωσης για κάποιους φυλακισμένους συντρόφους (άγνοια της ταχυδρομικής διεύθυνσης της φυλακής που βρίσκονται)θα αναρτήσουμε την πρότασή μας και στο internet σε αναρχικές ιστοσελίδες. Όσοι ενδιαφέρονται και επιθυμούν ας ενημερώσουν αυτοί τους αιχμάλωτους συντρόφους. Όλες οι απαντήσεις, τα κείμενα και οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην ταχυδρομική θυρίδα Τ.Θ. 51076 Τ.Κ. 145 10 Nea Kifissia Athens Greece και στο e-mail : Sinomosiapf@yahoo.com
Τα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ.
Αργυρού Παναγιώτης
Νικολόπουλος Μιχάλης
Νικολόπουλος Γιώργος
Τσάκαλος Γεράσιμος
Τσάκαλος Χρήστος
Πολύδωρος Γιώργος
Δαμιανός Μπολάνο
Χατζημιχελάκης Χάρης
Οικονομίδου Όλγα.