Σύμφωνα με άλλη άποψη πάντως το δέντρο, αποτελούσε απομεινάρι των
δενδροστοιχιών της Ακαδημίας, που όμως και πάλι προέκυψαν από εκείνα τα
πρώτα δώδεκα μυθικά ελαιόδεντρα. Το γηραιό δέντρο βρισκόταν όρθιο εκεί
μέχρι το 1978, οπότε ένα λεωφορείο έπεσε επάνω με αποτέλεσμα να το
σπάσει. Ο κορμός του τότε μεταφέρθηκε και βρίσκεται μέχρι σήμερα σε
ειδική προθήκη στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη θέση που υψωνόταν η
ελιά, παρέμεινε όμως η τεράστια ρίζα της που είχε ξεκινήσει μάλιστα να
πετάει καινούρια βλαστάρια.
Αυτή την τεράστια ρίζα, η οποία σύμφωνα με επαγγελματία μαραγκό που εδρεύει κοντά στο σημείο, αποτελούσε το 20% του συνολικού δέντρου και πρέπει να ζύγιζε 500 - 700 κιλά. Όπως είπαν στο Βήμα οι περίοικοι, είναι πολύ πιθανό εκείνοι που ξερίζωσαν τον κορμό, να τον είχα δει στη διάρκεια του καθιερωμένου παζαριού που γίνεται ακριβώς απέναντι από το σημείο. Κατόπιν, έφτασαν εκεί σε ώρα που δεν τους έβλεπε κανείς και τον πήραν.
Αυτή την τεράστια ρίζα, η οποία σύμφωνα με επαγγελματία μαραγκό που εδρεύει κοντά στο σημείο, αποτελούσε το 20% του συνολικού δέντρου και πρέπει να ζύγιζε 500 - 700 κιλά. Όπως είπαν στο Βήμα οι περίοικοι, είναι πολύ πιθανό εκείνοι που ξερίζωσαν τον κορμό, να τον είχα δει στη διάρκεια του καθιερωμένου παζαριού που γίνεται ακριβώς απέναντι από το σημείο. Κατόπιν, έφτασαν εκεί σε ώρα που δεν τους έβλεπε κανείς και τον πήραν.
Όλοι επικρίνουν το γεγονός ότι δεν είχε τοποθετηθεί μια στοιχειώδης
περίφραξη, ώστε ο χώρος να μην καταντήσει αρχικά σκουπιδότοπος κι εν
συνεχεία να αποτραπεί το απαράδεκτο αυτό γεγονός.