12/8/13

Ο "Πλοηγός" της Ντεβ Σολ στην Ελλάδα


Τα δρομολόγια  της Ντεβ Σολ που μετονομάστηκε σε Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Τουρκίας (DHKP-C) φωτίζει με την αποκαλυπτική κατάθεσή του ο 22χρονος εμποροπλοίαρχος Ε.Σ. που μαζί μ’ πέντε συνεργούς του πιάστηκε στην Χίο από την Ελληνική Ακτοφυλακή. Ο νεαρός που «στρατολογήθηκε» από την ακροαριστερή εξτρεμιστική οργάνωση ως «πλοηγός» αφού γνωρίζει να «διαβάζει» άριστα τους ναυτικούς χάρτες, είχε ως χειριστή στο ταχύπλοο σκάφος με τα πιστόλια και τους αντιαρματικούς όλμους, 51χρονο  σεσημασμένο, παλιό τρόφιμο των φυλακών για μεταφορά 100 κιλών χασίς από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα της Κακαβιάς. Ο 51χρονος εργαζόταν με ψεύτικο όνομα «Ρενιέρης Γιώργος» ως «ντελιβεράς» σε σουβλατζίδικο στο Μπραχάμι, το οποίο ανήκει στον «Γιάννη» σε ασύλληπτο Τούρκο επιχειρηματία που όπως «δείχνει» η Αντιτρομοκρατική υπηρεσία «χρηματοδοτούσε» όλη την μεταφορά όπλων και ανταρτών στα Τουρκικά παράλια του Αιγαίου. Όμως ο νεαρός εμποροπλοίαρχος στην κατάθεσή του που έχει στη διάθεσή της  η Real news, αποκαλύπτει πως ανάλογο δρομολόγιο είχε κάνει το περασμένο Πάσχα, ενώ μέσα στο καλοκαίρι  η DHKP-C προετοίμαζε και δεύτερο ταξίδι  από την Χίο. Όμως ο 22χρονος έδωσε στις αρχές μια εξίσου σημαντική πληροφορία αφού φανέρωσε πως ταξίδι αστραπή πραγματοποίησε για πρώτη φορά πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά με προορισμό το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
«… Αναζητούσα εργασία –αναφέρει ο 22χρονος-  λόγω οικονομικής δυσχέρειας και για τον λόγο αυτό σε επικοινωνία που είχα μ’ ένα φίλο μου, ενημερώθηκα ότι ο πατέρας του Ζ.Κ, είχε κάποια εργασία να μου προσφέρει. Αρχές καλοκαιριού του 2012 ο φίλος μου με κάλεσε τηλεφωνικά και με ρώτησε αν γνώριζα να οδηγώ ταχύπλοο σκάφος, κάτι στο οποίο εγώ  απάντησα αρνητικά. Ωστόσο την ίδια ημέρα επικοινώνησε εκ νέου μαζί μου, λέγοντάς μου ότι μου δείχνει εμπιστοσύνη στις γνώσεις ναυσιπλοΐας και ήθελε να πάω ένα ταξίδι προς την Ηγουμενίτσα για επισκευή με ακόμα ένα άτομο. Για το συγκεκριμμένο ταξίδι θα λάμβανα 100 με 150 ευρώ, αν θυμάμαι καλά. Πράγματι ο πατέρας του την ίδια περίοδο ήρθε μ’ ακόμη ένα άτομο το οποίο μου συστήθηκε ως «Γιάννης» και με παρέλαβαν από τον Ισθό της Κορίνθου, όπου την ίδια περίοδο βρισκόμουν στο πατρικό μου [στο Λουτράκι].Για τον  «Γιάννη» είχα ακούσει πως μένει κάπου στην Νίκαια και είναι ιδιοκτήτης ταβέρνας. Σ’ αυτόν δούλευε και ο «Ρενιέρης Γιώργος» τον οποίο θα αναφέρω στη συνέχεια ως διανομέα φαγητού στα σπίτια από το μαγαζί και μέσω του «Γιάννη» ο «Ρενιέρης» γνώρισε και τον Ζ.Κ. Όλοι μαζί λοιπόν μεταβήκαμε στη Νεμέα Κορινθίας και εκεί γνώρισα έναν άγνωστο αλλοδαπό, ηλικίας 28 ετών, ύψους 1.60 περίπου, αδύνατο, ο οποίος μου ανέφερε πως είναι από το Ιράκ. Ο αλλοδαπός χειριζόταν ταχύπλοο σκάφος στο οποίο επιβιβάστηκα και οι δυο μας μεταβήκαμε στην Ηγουμενίτσα όπου το αφήσαμε σε μαρίνα της περιοχής. Ο αλλοδαπός παρέμεινε εκεί, ενώ εγώ επέστρεψα στην Αθήνα με τον Ζ.Κ και τον  «Γιάννη» οι οποίοι είχαν προσέλθει οδικώς με αυτοκίνητο».