 |
| Ο Θέμος βγάζει στον αέρα την κατάθεση της συζύγου που "καίει" Μάκη |
Δύο φονικά με κοινά χαρακτηριστικά
Οταν το βράδυ της 23ης Ιουνίου 2012 δύο Ελλαδίτες σκότωναν στην Αγία Νάπα της Κύπρου πέντε εκπαιδευμένους σωματοφύλακες του ντόπιου επιχειρηματία Φάνου Καλοψιδιώτη ουδείς ενδεχομένως στην ελληνική Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία μπορούσε να φανταστεί ότι 20 μήνες αργότερα αυτή η «επαγγελματική» εκτέλεση θα συνδεόταν με τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Ωστόσο, ο ένας από τους δύο δράστες του πενταπλού φονικού, ο φυσικός αυτουργός, με παροιμιώδη ψυχραιμία αλλά και μανία τράβηξε 14 φορές μέσα σε 20 δευτερόλεπτα τη σκανδάλη του Glock 17 γαζώνοντας τα θύματά του, τρεις Κύπριους και δύο Ρουμάνους, δίνοντας μάλιστα στον έναν από αυτούς που είχε επιβιώσει τη χαριστική βολή. Από τεχνική άποψη, αφού και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποίησαν πιστόλια Glock 17, αλλά και από πλευράς ταχύτητας, η εν ψυχρώ εκτέλεση προσομοίαζε με τη δολοφονία του 37χρονου δημοσιογράφου που δέχτηκε ακαριαία 16 σφαίρες στο σώμα και χαριστική βολή στο κεφάλι έξω από στο σπίτι του στην Ηλιούπολη.Ομως, παρά τον κοινό δολοφονικό παρονομαστή, αρχικά οι δύο υποθέσεις δεν συσχετίστηκαν. Η πρώτη αποδόθηκε σε ξεκαθάρισμα επιχειρηματικών λογαριασμών με εντολοδόχους εκτελεστές που διεκπεραίωναν συμβόλαιο θανάτου. Η δεύτερη καταχωρήθηκε στην ένοπλη δράση της «Σέχτας Επαναστατών», η οποία ανέλαβε και την ευθύνη της δολοφονίας - έστω κι αν αρκετά στοιχεία συνέκλιναν στην άποψη ότι η εν λόγω οργάνωση δεν αποτελούσε ερμητική έκφραση του σύγχρονου αντάρτικου πόλης, αλλά κατασκεύασμα όσων «σφραγίζουν» συμβόλαια θανάτου και στη συνέχεια τα βαφτίζουν τρομοκρατικά χτυπήματα.
Απόσπασμα-σοκ από το «Hot Doc»
Δημοσίευμα στο περιοδικό «Hot Doc» του περασμένου Αυγούστου αποκαλύπτει ότι ο Γκιόλιας είχε ενημερώσει τον Θέμο Αναστασιάδη για συμβόλαιο θανάτου που είχε υπογράψει γνωστός δημοσιογράφος εναντίον του. Τελικά το συμβόλαιο εκτελέστηκε εναντίον του ίδιου. Υπάρχει κι άλλο;
«Βόμβες» μέσα από τη φυλακή
Επρεπε να συλληφθούν και να καταδικαστούν σε πέντε φορές ισόβια από το Κακουργιοδικείο της Κύπρου για τη σφαγή στη Αγία Νάπα δύο άτομα του εγχώριου αντεξουσιαστικού χώρου, ο 41χρονος Αναστάσιος Τσεχιλίδης και ο 31χρονος Δημήτρης Μαμαλικόπουλος ή «Μαμ», για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κοινό νήμα που φαίνεται να συνδέει τις δύο υποθέσεις. Η αφορμή δόθηκε όταν ο Τσεχιλίδης έσπασε υπό το βάρος της ποινής του και άρχισε να «κελαηδάει» εξαπολύοντας βόμβες μεγατόνων μέσα από τις φυλακές κατά του «Μαμ», εμπλέκοντάς τον ως μέλος της «Σέχτας Επαναστατών» στη δολοφονία του δημοσιογράφου. Τις αποκαλύψεις του τις απέδωσε σε ειλικρινείς αλλά και επηρμένες εκμυστηρεύσεις του ίδιου του συγκρατούμενού του την εποχή που οι δυο τους έκαναν παρέα στην Αθήνα. Προχώρησε ακόμα στην παραδοχή ότι η πενταπλή δολοφονία ήταν εκτέλεση συμβολαίου που τους ανέθεσαν άτομα του κυπριακού υποκόσμου, ενώ έδωσε διευθύνσεις με διαμερίσματα-γιάφκες όπου κρύβονται όπλα, κάνοντας μάλιστα λόγο για μία ακόμη δολοφονία στην Κρήτη το 2009, την οποία οι Αρχές είχαν αποδώσει σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανθρώπων της νύχτας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τσεχιλίδης μίλησε ακόμη και για επαφές που είχε ο Μαμαλικόπουλος με τον καταζητούμενο σήμερα Νίκο Μαζιώτη και κάποιο άτομο με το όνομα «Γιώργος», που σήμερα βρίσκεται στην Ιταλία, με τους οποίους λειτουργούσαν μαζί ένα αντεξουσιαστικό στέκι στα Εξάρχεια.Απέμενε στην Αντιτρομοκρατική να διαπιστώσει αν αυτά που πράγματι είπε ο Μαμαλικόπουλος στον Τσεχιλίδη ήταν όλα αλήθεια, αν περιείχαν υπερβολές ή απλώς επρόκειτο για ένα κατασκευασμένο σενάριο του τελευταίου προκειμένου να αποκτήσει ερείσματα στις «σκληρές φυλακές» -πρώτα της Λάρνακας και μετά της Λευκωσίας.
Αξιωματικός πάντως της εγχώριας Αντιτρομοκρατικής, που έχει ολοκληρωμένη εικόνα για την υπόθεση Μαμαλικόπουλου, δείχνει σκεπτικός ως προς τις εξελίξεις. Από τη μια προφανώς και δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτός να είναι το «γρήγορο πιστόλι» της «Σέχτας Επαναστατών», από την άλλη όμως δεν έχει -προς το παρόν- κάποιο περαιτέρω στοιχείο που να δένει την υπόθεση. «Οταν τον συλλάβαμε για να τον εκδώσουμε στην Κύπρο για το πενταπλό φονικό, “κουβεντιάσαμε” για ώρες μαζί του. Μας έδωσε την εντύπωση πως πρόκειται για ένα άκρως υπερφίαλο άτομο, εθισμένο στην κοκαΐνη, που πολλές φορές δεν μπορείς να καταλάβεις πότε λέει αλήθεια και πότε ψέματα», τονίζει αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής και προσθέτει: «Επιπλέον, μιλάει πολύ, κάτι που σε συνδυασμό με την εξάρτησή του από τα ναρκωτικά αυτομάτως μειώνει την αξιοπιστία του. Ομως υπάρχουν και πολλές ομοιότητες με όσα του καταλογίζει ο συγκρατούμενός του».
Ωστόσο, όταν κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής μετέβη στην Κύπρο λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία των μελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο -καθώς ο τρόπος που διαπράχθηκε η δολοφονία προσομοίαζε με τον ψυχρό, κυνικά αμείλικτο και ταχύτατο στη συχνότητα της πίεσης της σκανδάλης τρόπο δράσης του Μαμαλικόπουλου στην Αγία Νάπα- ο ίδιος κράτησε αρνητική στάση κατά τη συνομιλία μαζί του. Παρά τις προσπάθειες των Ελλήνων αστυνομικών να τον πείσουν να ανοίξει το στόμα του για να ελαφρύνει τη θέση του, δεν είπε το παραμικρό. Στην Αντιτρομοκρατική, πάντως, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Τσεχιλίδης λέει την αλήθεια σε όσα υποστηρίζει ότι του εκμυστηρεύτηκε ο Μαμαλικόπουλος, ο οποίος όμως ενδέχεται να κρατάει άσους στο μανίκι του για μελλοντική χρήση εν όψει έφεσης. Εικάζουν, όμως, ότι παρά τον παροπλισμό του ίδιου υπάρχουν ακόμα άτομα με πρότερο περιφερειακό και δευτερεύοντα ρόλο, τα οποία μπορούν ανά πάσα στιγμή να επαναδραστηριοποιηθούν εκτελώντας συμβόλαια θανάτου με τραγικές συνέπειες.
Ο ρόλος του Αλβανού
Ως εκ τούτου, όσο κι αν το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. θέλει να πιστεύει ότι ουσιαστικά έχει εξαρθρώσει τη σύνθεση της συγκεκριμένης οργάνωσης, δεν μπορεί λόγω αμφιβολιών να το ανακοινώσει επίσημα. Ο φόβος επανεμφάνισής της είναι υπαρκτός δεδομένης της εμπλοκής του 34χρονου Αλβανού Εμίλιο Πάπα που παραδόθηκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. πριν από τρεις εβδομάδες. Οπως αναφέρει εξονυχιστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πολίτης» της Κύπρου, ο Πάπα φαίνεται να είναι ο άνθρωπος που εισέπραξε τα χρήματα από τους ηθικούς αυτουργούς και ζήτησε από τον Δημήτρη Μαμαλικόπουλο και τον Τάσο Τσεχιλίδη να πάνε στην Κύπρο και να διαπράξουν το έγκλημα με στόχο τον Κύπριο επιχειρηματία.Για την ώρα, πάντως, οι αρμόδιες διωκτικές υπηρεσίες τηρούν σιγήν ιχθύος στη λογική ότι η «Σέχτα Επαναστατών» δεν υπάρχει. Εξάλλου ούτε στην επικήρυξη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τις εν ενεργεία τρομοκρατικές οργανώσεις υπάρχει το όνομά της. Σύμπτωση, αμέλεια ή απλώς και μόνο πεποίθηση των Αρχών ότι η εν λόγω οργάνωση, δεδομένης και της εμπλοκής αλλοδαπών, εκτελεί αποκλειστικά συμβόλαια θανάτου; Μόνο τυχαίο άλλωστε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι την ημέρα της άγριας δολοφονίας του δημοσιογράφου ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε κάνει, ως είθισται, δήλωση καταδίκης της τρομοκρατίας. Οπως μάλιστα φέρεται να εκμυστηρεύτηκε τότε σε στενό συνεργάτη του δολοφονημένου Σωκράτη Γκιόλια παρευρισκόμενος στην κηδεία υφυπουργός: «Δεν μπορεί να κάνει τέτοια δήλωση ο πρωθυπουργός, αφού μπορεί να αποδειχτεί ότι για το θύμα είχε εκδοθεί συμβόλαιο θανάτου».
Υπό το φως, όμως, των συγκεκριμένων αποκαλύψεων και τις διαστελλόμενες υποψίες περί δολοφονικών εντολών από ηθικούς αυτουργούς, πληθαίνουν τα αδυσώπητα ερωτηματικά στα οποία οφείλει πλέον να απαντήσει η Αστυνομία. Εξάλλου, όσο η πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας του δημοσιογράφου παραμένει ανεξιχνίαστη ως προς τις αιτίες και τους δράστες, τόσο η πρόσθεση νέων στοιχείων δημιουργεί νέες πτυχές κατά το ξεδίπλωμά της. Αναπόφευκτα, υπό το πρίσμα καινούριων διαστάσεων και κατευθύνσεων η Αστυνομία ξανανοίγει δειλά-δειλά τον φάκελο της δολοφονίας, που άγνωστο γιατί τον είχε βάλει στην άκρη, καλώντας μάρτυρες για συμπληρωματική κατάθεση. Ωστόσο, ο βραδύς ρυθμός εξέτασης και αξιοποίησης των νέων στοιχείων και οι καθυστερημένες κλήσεις μαρτύρων για «τυπική» κατάθεση εγείρουν υπόνοιες ότι η Αντιτρομοκρατική επιδεικνύει χαλαρή, αν όχι καμία, διάθεση εμβάθυνσης της έρευνας. Παρ’ όλα αυτά, εμπειρότεροι κριτές της αστυνομικής τακτικής σε ευαίσθητες υποθέσεις κάνουν λόγο για επιδέξια και δοκιμασμένη επιτυχώς υποτονική πρακτική εφησυχασμού των υπό έρευνα υπόπτων για ηθική αυτουργία.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη τις αρχικές σχετικές απροσεξίες και τις ιδιότυπες παραλείψεις κατά τα πρώτα στάδια των ερευνών που εμφανίστηκαν από μεριά της, η στάση της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας κρίνεται από αμερόληπτους παρατηρητές ότι αιωρείται στο μεταίχμιο μεταξύ απροθυμίας και μουδιάσματος. Δεν είναι τυχαίο, τονίζουν, ότι η έρευνα έμεινε στη μέση, δεν σχηματίστηκε ποτέ δικογραφία και η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στον ανακριτή. Πόσο μάλλον όταν η εγκυμονούσα τότε στο δεύτερο παιδί τους σύζυγος του Σωκράτη Γκιόλια, Αδαμαντία, ο μοναδικός άνθρωπος που έζησε από το μπαλκόνι δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο το αιματηρό σκηνικό της στυγερής δολοφονίας, δεν εξετάστηκε, ούτε κατέθεσε ποτέ εδώ και 3,5 χρόνια. Παραμελήθηκε μέσα στη σοκαριστική τραγικότητα και το βαρύτατο πένθος της, παρότι είχε πάραυτα δηλώσει ότι «μπορώ να αναγνωρίσω τους δράστες». Αντί όμως να κληθεί να καταθέσει την επομένη της δολοφονίας, η Αστυνομία προσήλθε σε αυτήν ύστερα από έξι ολόκληρους μήνες κομίζοντάς της προς αναγνώριση ασαφείς και σκοτεινές φωτογραφίες πιθανών υπόπτων από καθημερινά στιγμιότυπα στα Εξάρχεια!
Σύμφωνα με πληροφορίες, στον φάκελο που διαθέτει η Αστυνομία υπάρχει μια απλή μονοσέλιδη κατάθεση στην οποία εμπεριέχονται μερικές κουβέντες που μπόρεσε να εκστομίσει η σύζυγος του δολοφονηθέντος στους αστυνομικούς που έφτασαν στο σημείο αμέσως μετά το σκηνικό. Κανείς έμπειρος αξιωματικός δεν την πλησίασε να της ζητήσει λεπτομέρειες για να μάθει περισσότερα στοιχεία ή να την ωθήσει να ανακαλέσει στη μνήμη της περιστατικά ή συμβάντα που τυχόν συνέβησαν πριν από τη δολοφονία και ενδεχομένως θα μπορούσαν να λύσουν το μυστήριο. Η Αστυνομία την ξανακάλεσε τώρα για συμπληρωματική κατάθεση μαζί με 4-5 δημοσιογράφους, καθώς νέα στοιχεία ερευνώνται και παλιότερα επανεξετάζονται. Ηδη, σύμφωνα με πληροφορίες, στο στόχαστρο της Αντιτρομοκρατικής έχει ξανατεθεί η προκήρυξη των εκτελεστών της «Σέχτας Επαναστατών», η οποία μελετάται πλέον ιδωμένη υπό διαφορετικό πρίσμα.
Η συγκεκριμένη οργάνωση είχε στείλει στις 27 Ιουλίου 2010 στην εφημερίδα «Τα Νέα» την προκήρυξη στην οποία εκθέτει το σκεπτικό της εκτέλεσης του Σωκράτη Γκιόλια. Ωστόσο, δύο ημέρες νωρίτερα, την Κυριακή 25 Ιουλίου, η εφημερίδα «Veto», ιδιοκτησίας του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, δημοσίευσε πρωτοσέλιδα τον τίτλο «Κώδικας Da Vinci με το αίμα του Σωκράτη». Στο κείμενο που στηρίζει τον τίτλο περιγράφεται η γκρίζα, σύμφωνα με τον συντάκτη του, πλευρά της ιστορίας του Σωκράτη Γκιόλια, στον οποίο αποδίδει σχέσεις με συμφέροντα και επιχειρηματίες που είναι εντολείς του, καθώς και παράνομες δραστηριότητες με κυκλώματα.
Για όσους δεν πιστεύουν στις συμπτώσεις, τα δύο κείμενα είναι άσχετα μεταξύ τους. Οπως, όμως, παρατηρεί σχετικό ρεπορτάζ του περιοδικού «Hot Doc» του περασμένου Αυγούστου συγκρίνοντας την προκήρυξη με το άρθρο της εφημερίδας: «Το εντυπωσιακό είναι πως η παράθεση των επιχειρημάτων εναντία στον κακό και διαπλεκόμενο Γκιόλια δεν είναι μόνο ταυτόσημη στα δύο κείμενα, αλλά έχει και σχεδόν την ίδια ακολουθία στα ονόματα... Τα δύο πανομοιότυπα κείμενα έχουν όμως διαφορά 3 ημερών, με αυτό της εφημερίδας να προηγείται». Στο ίδιο περιοδικό με τίτλο «Οταν ο Μάκης “στέλνει” προκήρυξη”, ο συντάκτης του υπογραμμίζει: «Κάποιος δηλαδή μπορεί να υποθέσει είτε πως τα μεγάλα πνεύματα (αυτό του Τριανταφυλλόπουλου κι εκείνο της «Σέχτας») συναντήθηκαν, είτε πως οι τρομοκράτες σκότωσαν τον Γκιόλια και εκ των υστέρων δικαιολογήθηκαν γι’ αυτό που έκαναν κλέβοντας την επιχειρηματολογία Τριανταφυλλόπουλου. Εκτός αν ισχύει κάτι πιο περίεργο, που έπρεπε να εντοπίσει και να ερευνήσει η Αστυνομία».
Η σύζυγος του Σωκράτη Γκιόλια (στο κέντρο) την ημέρα της κηδείας του αδικοχαμένου δημοσιογράφου
Η κατάθεση του Περικλή Γκιόλια
Δείγμα της τότε επιπολαιότητας μερίδας των αστυνομικών αρχών ήταν ότι και ο αδελφός του Σωκράτη Γκιόλια, Περικλής, κλήθηκε δέκα ημέρες μετά το συμβάν για να δώσει μια απλή κατάθεση στους αστυνομικούς, χωρίς καν να επανεξεταστεί έκτοτε παρά μόνο μετά την πάροδο 3,5 χρόνων και παρά τα όσα σημαντικά κατήγγειλε τότε. Στην κατάθεση που δόθηκε τότε στον διευθυντή της Αντιτρομοκρατικής, αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Τζοΐτη, στα γραφεία του 12ου ορόφου του κτιρίου της ΓΑΔΑ στη Λ. Αλεξάνδρας, ανέφερε για τον αδελφό του: «Με τον Σωκράτη είχαμε πάρα πολύ καλές σχέσεις λόγω και της ηλικίας. Από μικροί ήμασταν κάτι σαν δίδυμοι. Μετά την παραίτηση από τις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου ο Σωκράτης μου εκμυστηρευόταν τον φόβο του ότι ο Τριανταφυλλόπουλος θα τον σκοτώσει. Στην ερώτησή μου από πού το συμπεραίνει αυτό, μου απαντούσε: “Τον ξέρω καλά πώς σκέφτεται”».Στην κατάθεσή του ο Περικλής Γκιόλιας έδωσε μια προσέγγιση της ιδιοσυγκρασίας του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου σύμφωνα με όσα του εξομολογούνταν ο αδελφός του: «Από τις αρχές του 2010 και όταν οι χυδαιότατες επιθέσεις και οι απειλές του Τριανταφυλλόπουλου μέσα από τις εκπομπές του, και ιδιαίτερα μέσα από την ιστοσελίδα του zougla.gr, ξεπέρασαν κάθε όριο, ο αδελφός μου έλεγε ότι αυτός προσπαθεί να τον μπλέξει με επιχειρηματικά συμφέροντα, να τον παρουσιάσει ως εθνικιστή και θρησκόληπτο για να τον στοχοποιήσει επικοινωνιακά στη “Σέχτα” ώστε να μπορεί να δικαιολογήσει ως τρομοκρατικό χτύπημα τη δολοφονική ενέργεια σε βάρος του. Γι’ αυτό τον λόγο από τον Φεβρουάριο και μετά επέλεγε κάποιες φορές να κυκλοφορεί με φίλους με σκοπό να δίνει την εντύπωση ότι συνοδεύεται. Εκτός από τους φόβους του για τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, οποιαδήποτε άλλη ανησυχία που μου ανέφερε ήταν στα πλαίσια της φυσιολογικής ζωής της καθημερινότητάς του».
Την ίδια περίοδο, η Αντιτρομοκρατική, που συνήθως χαρακτηρίζεται για τους ιδιαίτερα λεπτούς χειρισμούς της σε κάθε υπόθεση για την αναζήτηση στοιχείων, στην περίπτωση της συλλογής πειστηρίων για τη συγκεκριμένη δολοφονία φαίνεται να επέδειξε αδικαιολόγητη προχειρότητα και αξιοσημείωτα κενά κατά την αξιολόγησή τους. Οπως επιπλέον επισημαίνει από τον Ιούλιο του 2013 σε άρθρο του με τίτλο «Τα μυστήρια της υπόθεσης Γκιόλια» στον ιστότοπο «Το κουτί της Πανδώρας» ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης: «Η οικογένεια του δολοφονημένου καταγγέλλει πως: το ένα από τα δύο κινητά και το laptop του Γκιόλια δεν κατασχέθηκαν για να εξεταστούν. Δεν κατέθεσαν συνεργάτες του. Δεν εξετάστηκε αν το αυτοκίνητο διαφυγής των δραστών ήταν πραγματικά αυτό που βρέθηκε καμένο ή κάποιο άλλο, αφού το καμένο “παρατημένο” αμάξι ήταν παρκαρισμένο με επιμέλεια που δεν μπορεί να αποδοθεί σε βιαστικούς δράστες. Δεν έχει εξεταστεί η καταγγελία του αδελφού του Σωκράτη Γκιόλια, σύμφωνα με την οποία πριν τη δολοφονία του ο Σωκράτης κατονόμασε γνωστό τηλεοπτικό δημοσιογράφο ως αυτόν που θα τον σκότωνε».
Μετά τα φονικά και τις αποκαλύψεις στην Κύπρο, όπου από μακριά «φώναζαν» ότι οι δύο υποθέσεις παρουσίαζαν πολλές ομοιότητες, ο Περικλής Γκιόλιας δήλωσε δημόσια: «Οι αρμόδιες αρχές στη χώρα δέχονται τον ισχυρισμό ότι η “Σέχτα Επαναστατών” δολοφόνησε τον αδελφό μου επειδή απλώς το έγραψαν σε μια προκήρυξη. Είμαι ενήμερος από τις κυπριακές αρχές ότι έχουν στα χέρια τους δύο ένορκες καταθέσεις και τον άνθρωπο που είναι ο υπεύθυνος της δολοφονίας του Σωκράτη. Είναι πολλά τα ερωτηματικά για την υπόθεση του αδελφού μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπήρχε συμβόλαιο θανάτου. Δεχόταν απειλές από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο». Προς επίρρωσιν, άλλωστε, των ισχυρισμών του αδελφού του δολοφονημένου δημοσιογράφου, υπάρχει ένα ηχητικό τεκμήριο από την εκπομπή του στο Ράδιο 9, όπου ο Γκιόλιας αναφερόμενος στην κόντρα που είχε ξεσπάσει με τον Τριανταφυλλόπουλο έλεγε δημοσίως στο μικρόφωνο απευθυνόμενος στο ραδιοφωνικό συνεργάτη του: «Δεν πρόκειται να σταματήσει, μιλάμε για μίσος... Μόνο αν με δει νεκρό θα σταματήσει να ασχολείται μαζί μου». Και βέβαια, υπάρχει το ντοκουμέντο της επιστολής παραίτησης του Σωκράτη Γκιόλια από τη δημοσιογραφική ομάδα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, όπου στο υστερόγραφό της εκδηλώνει την ανησυχία του.
Συγκεκριμένα, έγραφε τότε απευθυνόμενος στον πρώην εργοδότη του: «Πριν από 11 μήνες πήρες ένα πιστόλι να πας στο γραφείο στο “Πρώτο Θέμα” για να σκοτώσεις τον Θέμο, όπως είπες σ’ εμένα και στον δικηγόρο σου Γ. Αγιοστρατίτη. Είχες μαζί σου το όπλο. Προσπάθησα να σε σταματήσω και έβαλα κόσμο να πάρει να ενημερώσει τον Θέμο να μην πάει στο γραφείο. (Ούτε ο ίδιος το ξέρει ότι το έκανα και εσένα πάλι στο... απέκρυψα). Ο Θέμος πράγματι δεν ήταν στο γραφείο. Μην επιχειρήσεις να κάνεις το ίδιο με μένα. Αδικος κόπος. Δεν με νοιάζει. Τζάμπα... μάρτυρα θα με κάνεις. Να προσέχεις τον εαυτό σου και δεν χαλάει ο κόσμος να ρίχνουμε τον εγωισμό μας καμιά φορά. Τι κι αν έφυγα; Φυλακισμένος ήμουν; Θα το πληρώνω μια ζωή με λάσπες και συκοφαντία; Το πλήρωσα όσο ήμουν σε σένα, θα το χρεώνομαι και που έφυγα (με προσωπικές επιθέσεις από εσένα); Κούλαρε λίγο. Μην πέφτεις στο επίπεδο να μιλάς μ’ εμάς τους... διεφθαρμένους. Προσωπικά τον πήχη της ηθικής τον έχω βάλει χαμηλά και τον περνάω. Εσύ πάλι για τα μάτια του κόσμου τον έβαλες ψηλά. Απαντάω τώρα γιατί πολύ απλά τώρα προκλήθηκα».
Οπως προκύπτει από την κατάθεση που είχε δώσει στην Αντιτρομοκρατική ο Περικλής Γκιόλιας, ο οποίος κλήθηκε πριν από 20 ημέρες για συμπληρωματική κατάθεση, άφηνε ακόμα να εννοηθεί ότι ένα μέτωπο μικροπρεπούς αντιζηλίας, έκδηλης μνησικακίας και επιθετικής υστεροβουλίας καλλιεργούνταν από άτομα τυφλωμένα από τον ναρκισσισμό τους εναντίον της τεράστιας επιτυχίας του blog Troktiko που οραματίστηκε και υλοποίησε ο αδελφός του. «Δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2007, αν θυμάμαι καλά, σαν ιδέα και όραμα του Σωκράτη να υπάρξει ένα μέσο μαζικής -στην κυριολεξία- ενημέρωσης που να μην ελέγχεται από κανέναν και ο καθένας να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα. Περίπου έναν χρόνο μετά, το Troktiko πλάτιασε και απασχολούσε την πλειονότητα των χρηστών του Ιντερνετ. Ο Σωκράτης και τα υπόλοιπα παιδιά ήταν τελείως εκτός των λογικών της αγοράς και γι’ αυτό δεν είχαν μπει καν στη διαδικασία να κατοχυρώσουν το όνομα Troktiko, με αποτέλεσμα το όνομα να το κατοχυρώσει ένας άγνωστος, σε όλους μας, άνθρωπος. Κατόπιν τούτου, πολύ αργότερα από την ίδρυσή του, στις αρχές του 2009, έκανα αίτηση στο Πρωτοδικείο για εμπορική και μόνο καταχώρηση του ονόματος Troktiko».
Εκτιμάται ότι η παρεμβατική επιτυχία και η ερμηνευτική διεισδυτικότητα του συγκεκριμένου ανεξάρτητου blog, ψυχή του οποίου υπήρξε ο Σωκράτης, ενόχλησαν όσους είχαν μάθει να ζουν και να δραστηριοποιούνται ανενδοίαστοι στο αδιαφανές βασίλειο μιας απόκρυφης ευδαιμονίας. Και μόνο η ύπαρξη του blog αποτελούσε γι’ αυτούς ανυπόφορη πρόκληση, με αποτέλεσμα όσοι ανασφαλείς μέσα στην ύποπτη ερμητικότητά τους να αντιδρούν κυκλοθυμικά και με παροξυσμό μνησικακίας. Πότε με κακεντρεχή τρικ επιδιωκώμενης χειραγώγησης, πότε με αφοριστικές κακοήθειες και άλλοτε με απειλές βίαιου εξοστρακισμού του blog από το Διαδίκτυο. Βαθμιαία, εκτιμάται ότι η στοχοποίηση του Γκιόλια εντεινόταν όσο ο ίδιος παρέμενε ακλόνητα δεμένος με τις αρχές και τα πιστεύω του.
Ακρως εντυπωσιακό στοιχείο που αποκαλύπτει την επιπολαιότητα μερίδας των αστυνομικών αρχών, οι οποίες χειρίστηκαν σε πρώτη φάση την υπόθεση Γκιόλια, προκύπτει από τη διασταυρωμένη πληροφορία που θέλει αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ. να ενημερώνει στις 15 Ιουλίου του 2010 (τέσσερις ημέρες πριν από τη δολοφονία) τον δημοσιογράφο ότι καλό θα ήταν να προσέχει ιδιαίτερα τις επόμενες ημέρες. Ο Σωκράτης Γκιόλιας, που εκτιμούσε ως εξαιρετικά αξιόπιστο τον συγκεκριμένο αστυνομικό και εμπιστευόταν ως απόλυτα φερέγγυες τις πληροφορίες του, φαίνεται πως θεώρησε ότι η συγκεκριμένη προειδοποίηση δεν αφορούσε την ίδια του τη ζωή. Υπέθεσε ο άτυχος ότι επρόκειτο για προκαταβολική γνωστοποίηση κάποιας εφόδου στο σπίτι του ή στον χώρο των μηχανημάτων του blog, στο πλαίσιο των προγραμματισμένων ερευνών που διεξάγει η Αστυνομία στους ανά την επικράτεια bloggers.
Το δεύτερο συμβόλαιο θανάτου
«Λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του Γκιόλια, ο αξιωματικός μάλιστα του είχε προτείνει να δημιουργήσει μια λιβεριανή offshore εταιρεία για να εξασφαλίσει πλήρως την ανωνυμία του Troktiko και παράλληλα να έχει έσοδα» αποκαλύπτει το περιοδικό «Hot Doc» στο τεύχος 34 του Αυγούστου 2013. Ωστόσο ο συντάκτης του εν λόγω άρθρου συνεχίζοντας προβαίνει σε στροβιλιστική παράθεση στοιχείων -που ουδέποτε διαψεύστηκαν-, εισάγοντας τον αναγνώστη στο συνταρακτικό θρίλερ μιας προαναγγελθείσας εκτέλεσης. «Το σημαντικότερο, όμως, ήταν πως ο αξιωματικός τον είχε πληροφορήσει πως πρέπει να έρθει σε επαφή με τον εκδότη Θέμο Αναστασιάδη και να τον ενημερώσει πως γνωστός δημοσιογράφος είχε πληρώσει για να τον δολοφονήσουν. Το συμβόλαιο είχε διάρκεια 15 ημέρες. Ο Γκιόλιας, ο οποίος διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τον Αναστασιάδη, τον ενημέρωσε για το συμβόλαιο, αλλά ο Αναστασιάδης είχε ήδη μάθει από άλλη πηγή, μια ομάδα Γεωργιανών εκτελεστών, πως κάποιος έχει πληρώσει για να τον σκοτώσουν. Ετσι, για 15 μέρες κρύφτηκε στο εξωτερικό...».Δεδομένων πλέον όλων αυτών των αδιάψευστων και εκτυφλωτικά αποκαλυπτικών στοιχείων για μια υπόθεση που έχει παραμείνει στο σκοτάδι επί μακρύ χρονικό διάστημα, τα αμείλικτα ερωτηματικά πυκνώνουν ζητώντας άμεσα απαντήσεις.
Γιατί, άραγε, η Αστυνομία δεν κινήθηκε άμεσα, δραστικά και εντέλει προληπτικά για να εντοπίσει και να συλλάβει αυτούς τους οποίους, υποτίθεται, γνώριζε, ή τουλάχιστον υποψιαζόταν, πως λίγο καιρό πριν ήθελαν να «φάνε» τον δημοσιογράφο; Πώς, ακόμα, είναι δυνατόν όταν έχει πληροφορηθεί για συμβόλαιο θανάτου τις πρώτες ώρες μετά την ανάλγητη εκτέλεση στην Ηλιούπολη να ευθυγραμμίζεται μεν με αυτή την πληροφορία κάνοντας λόγο για μαφιόζικη ενέργεια αλλά στη συνέχεια να αλλάζει γνώμη μιλώντας για τρομοκρατικό χτύπημα; Γιατί δεν διερωτήθηκε ποτέ η Αστυνομία ποιος εντέλει γνωστός δημοσιογράφος είχε «σφραγίσει» και για τον Αναστασιάδη συμβόλαιο θανάτου; Πολλοί, ακόμα, διερωτώνται πόσο αφελής μπορεί να είναι κανείς για να μη θεωρεί ότι αυτό το δεύτερο συμβόλαιο θανάτου βρίσκεται εν εξελίξει, δεδομένου ότι το πρώτο υλοποιήθηκε τραγικά εις βάρος του ανυπεράσπιστου Σωκράτη Γκιόλια. Τέλος, έντονος είναι ο προβληματισμός έμπειρων δικαστικών και αστυνομικών αναλυτών κατά πόσο καθίσταται, τουλάχιστον, συνεργός των δολοφονικών εντολέων όποιος παρέχει με ασυγχώρητη μοχθηρία δημοσίως πληροφορίες για ευάλωτους στόχους. Η Αντιτρομοκρατική, της οποίας ο μηχανισμός κάθε άλλο παρά αργοκίνητος είναι, θεωρείται ότι έχει πλέον ανακεφαλαιώσει τα στοιχεία που έχουν προκύψει, προσπαθώντας εξαντλητικά και υπό διαυγέστερους όρους να ξεδιαλύνει το κουβάρι των αδυσώπητων ερωτηματικών. Για την ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, δρα αθόρυβα προεξοφλώντας εντυπωσιακά αποτελέσματα [Πρώτο Θέμα].