Εδώ Κιλκίς
Κύριε Φωτόπουλε
Είμαι μέλος της ‘Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων του Νομού μου και τα τελευταία χρόνια βλέπω την απογοήτευση των συναδέλφων μου προς τον θεσμό του συνδικαλισμού να γιγαντώνεται – και όχι άδικα. Η ένωση μας είναι ανύπαρκτη και αυτό που λέω δεν είναι υπερβολή καθότι τα μισά σχεδόν μέλη του Δ.Σ. έχουν παραιτηθεί και από όσο γνωρίζω δεν έχουν αντικατασταθεί με νέα. Οι συνάδελφοι που παραιτήθηκαν δεν το έπραξαν αποποιούμενοι την συνδικαλιστική τους ιδιότητα –κάθε άλλο μάλιστα- αλλά επειδή δεν άντεχαν να συμμετέχουν στον εμπαιγμό των συναδέλφων τους. Κ. Φωτόπουλε αναγκάζομαι να σας απευθυνθώ με αυτό τον τρόπο γιατί δοκιμάζοντας την πεπατημένη οδό στο παρελθόν δεν είδα δυστυχώς κανένα αποτέλεσμα. Το τελευταίο γεγονός που με εξόργισε μπορεί να το θεωρήσετε ασήμαντο αλλά έρχεται να προστεθεί σε μια σωρεία σοβαρών περιστατικών για τα οποία από όσο γνωρίζω είστε ενήμερος και δεν έχει νόημα να επαναλάβω, προς το παρόν τουλάχιστον. Σας ρωτάω λοιπόν τι θα σκεφτόσασταν εσείς σαν απλός αστυνομικός αν διαπιστώνατε ότι ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης λαμβάνει πολυήμερη συνδικαλιστική άδεια –κάνοντας κατάχρηση της κατά την ταπεινή μου άποψη- εν μέσω καλοκαιρινών αδειών, η οποία όλως τυχαίως συμπίπτει με σημαντικό κοινωνικό γεγονός στενού οικογενειακού του προσώπου; Και αν ακόμα θέλατε να είστε καλοπροαίρετος απέναντι στον ανωτέρω «συνδικαλιστή» τι θα σκεφτόσασταν αν διαπιστώνατε ότι άρτι αφιχθείς από την συνδικαλιστική του άδεια αγνοούσε πλήρως σημαντικά γεγονότα που απασχόλησαν την πλειονότητα των συναδέλφων του στον Νομό τις τελευταίες ημέρες…..;
Κ. Φωτόπουλε με απασχολεί και εμένα όπως και όλους του συναδέλφους η απόφαση του ΣΤΕ, με απασχολούν και εμένα τα οικονομικά θέματα αλλά αναρωτιέμαι εκεί αρχίζει και εκεί τελειώνει ο συνδικαλισμός;
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς