26/1/15

Με αεροπλάνα και βαπόρια…



 
Του Γιάννη Δαραβίγκα

Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια λένε οι στίχοι του τραγουδιού του Σαββόπουλου, με αεροπλάνα και βαπόρια προσπάθησαν να μας πείσουν οι προπαγανδιστές των κομμάτων της πρώην συγκυβέρνησης για να κάνουμε το ίδιο λάθος και να τους εμπιστευτούμε ξανά το πηδάλιο. Με έναν άπειρο πιλότο να λέει στους επιβάτες ότι πετάει για πρώτη φορά, και δύο καπετάνιους που τσακώνονται πάνω στο τιμόνι του πλοίου, για το που βρίσκεται το λιμάνι, προσπαθούν να πείσουν τους ιθαγενείς ψηφοφόρους ότι εκείνοι είναι έμπειροι, ξέρουν, ενώ αυτοί που έρχονται είναι άσχετοι, ανίδεοι και δεν ξέρουν την τύφλα τους.

Αλήθεια, πόσο ηλίθιος, πόσο κακόγουστος αλλά και πόσο ολιγοφρενής μπορεί να αποδειχθεί ο έλληνας πολίτης-ψηφοφόρος που είναι δυνατόν να επιλέξει τους κυβερνήτες του με γνώμονα τις συγκεκριμένες θλιβερές τηλεοπτικές διαφημίσεις των δύο πρώην συγκυβερνούντων κομμάτων.
Ανησυχούν, λένε, μήπως γίνει «ατύχημα»,  οι εκλογές δείξουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και τότε η χώρα με σιγουριά θα πέσει στα βράχια, θα συντριβεί.  Μα τόσα χρόνια, το πλοίο, η Ελλάδα, χάρη στα δικά τους «έμπειρα» και «στιβαρά» χέρια πέφτει από ξέρα σε ξέρα και από ύφαλο σε ύφαλο. Χάρη σε αυτούς η χώρα πετάει με συνεχείς αναταράξεις, χαμένη στην ομίχλη και στις καταιγίδες, χωρίς προορισμό και πλέον χωρίς καύσιμα.
Αλλά δεν είναι μόνον η χώρα, είναι κυρίως οι πολίτες, οι επιβάτες των πλοίων και αεροπλάνων της άθλιας τηλεοπτικής προπαγάνδας. Ταξιδεύουμε λοιπόν σαν λαθρομετανάστες στιβαγμένοι  στα αμπάρια κάποιου δουλεμπορικού σαπιοκάραβου που ξέμεινε μεσοπέλαγα με θαλασσοταραχή και θα πρέπει όπως μας λένε, να περιμένουμε καμιά εικοσαριά χρόνια μέχρι να επισκευαστούν οι μηχανές, για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στον προορισμό, των πεπρωμένων της φυλής και άλλες τέτοιες μπουρδολογίες.
Ακόμη μέχρι και σήμερα δεν μας λένε αν τελικώς η χώρα πτώχευσε ή όχι. Βεβαίως οι έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τι έχει συμβεί και τι τους έχει συμβεί. Όμως το απερχόμενο πρωθυπουργικό δίδυμο, Σαμαράς-Βενιζέλος, με περίσσιο θράσος και ακατάσχετη ψευδολογία, περηφανεύονται ακόμη και σήμερα ότι μας έσωσαν από τον γκρεμό και αποφύγαμε την χρεοκοπία. Την ίδια στιγμή όμως, όταν οι πολίτες ζητούσαν τα αυτονόητα που αρμόζουν σε ευρωπαίους πολίτες, όπως θέλουν να λένε ότι είμαστε, η συγκυβέρνηση αρνιόταν με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχαν περιθώρια παροχών σε μια πτωχευμένη χώρα.