Πόσο κοστίζει η ζωή ενός παιδιού; Για κάποιους, εταιρείες και εμπόρους, όσο ένα ακατάλληλο και επικίνδυνο «σωσίβιο» που πωλούν στους απελπισμένους Σύρους – και όχι μόνον- πρόσφυγες για να κάνουν το ταξίδι μέχρι την Ελλάδα, διασχίζοντας το Αιγαίο πέλαγος.
Μη κυβερνητικές οργανώσεις αλλά και πολίτες που σπεύδουν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες τη στιγμή που δίνουν αγώνα για να κρατηθούν στη ζωή ενώ το φουσκωτό ή η ξύλινη βάρκα που τους μεταφέρει βυθίζεται, εντόπισαν πρώτοι το σκάνδαλο και το παιγνίδι θανάτου που παίζουν οι έμποροι των εθνών με τους πρόσφυγες πριν ακόμα επιβιβαστούν στις σάπιες βάρκες.
Σωσίβια – «μαϊμού» γεμισμένα είτε με γρασίδι είτε με υφάσματα είτε ακόμα και με "φλούδες" φελιζόλ, πωλούνται χωρίς ντροπή, χωρίς καμιά τύψη από καταστηματάρχες στην Τουρκία στους απελπισμένους που ετοιμάζονται να κάνουν το σάλτο μορτάλε προς την Ελλάδα.
Σωσίβια – «μαϊμού» που απορροφούν το νερό, γίνονται έως και 20 φορές βαρύτερα από το αρχικό τους βάρος και τελικά αντί να σώζουν οδηγούν στο θάνατο.
Αλλά βλέπετε, η στυγνή εκμετάλλευση της απόγνωσης, του φόβου και της ύστατης ελπίδας για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης.
Που βλέπει πίσω από τον πόνο και τον πόλεμο, που βλέπει πίσω από τα πρόσωπα ακόμα και των παιδιών, την απόλυτη ευκαιρία για μπίζνες, για να γεμίσουν τσέπες και ταμεία.
Γίνεται κάθε φορά, σε κάθε καταστροφή, σε κάθε πόλεμο από αρχαιοτάτων χρόνων. Απλώς, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα πολλοί που δεν έχουν εθιστεί και μπορούν ακόμα να υψώνουν κραυγή διαμαρτυρίας.
ΥΓ:
20.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν χάσει τα τελευταία 10 χρόνια τη ζωή τους στην Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στην ΕΕ εκ των οποίων 3.500 το 2014 και περισσότεροι από 3.000 μέχρι στιγμής μέσα στο 2015..
