 |
| Οι αμαξοστοιχίες που ξυλώθηκαν |
Από τον Αχιλλέα Χεκίμογλου
Η μεγαλύτερη ληστεία σιδηροδρομικού υλικού στην ιστορία του ΟΣΕ, αποτέλεσμα της αναστολής λειτουργίας του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο, διεξαγόταν συστηματικά στην Ηλεία εδώ και έναν χρόνο, χωρίς κανείς να πάρει χαμπάρι.
Μέχρι πριν από μερικές ημέρες, όταν όπως καταγγέλουν φίλοι του σιδηρόδρομου έκπληκτοι ανακάλυψαν στο Καρδιακαύτι της Ηλείας την πιο εκτεταμένη κλοπή τροχαίου υλικού και σιδηροδρομικής υποδομής, που έχει σημειωθεί ποτέ σε... καιρό ειρήνης. Εκατοντάδες τόνοι μετάλλου, ολόκληρες ντιζελάμαξες έκαναν φτερά!
Επί έναν ολόκληρο χρόνο η μαφία του σκραπ τεμάχιζε και διέλυε συστηματικά ντιζελάμαξες, βαγόνια και σιδηροτροχιές, που ήταν εγκαταλειμένα από τον ΟΣΕ στην γραμμή Καβάσιλα - Κυλλήνη, με σκοπό την εκποίησή τους.
Η δύσκαμπτη, όμως, λειτουργία του ΟΣΕ δεν επέτρεψε την άμεσή κινητοποίησή του για να σωθεί η περιουσία του, αν και αυτό αποτελούσε από τους βασικούς στόχους του επιχειρησιακού του προγράμματος.
«Φαγώθηκαν» λίγο λίγο
«Κομματάκι - κομματάκι» οι επιτήδειοι διέλυσαν έξι ολόκληρες ντιζελάμαξες Mitsubishi, βάρους 50 τόνων η κάθε μία, αδιευκρίνιστο προς το παρόν αριθμό βαγονιών, και δεκάδες μέτρα σιδηροτροχιάς κάτω από τη μύτη των κατοίκων, του ΟΣΕ και του κράτους!
Οι συγκεκριμένες μηχανές ελιγμών είχαν αγοραστεί το 1967 και χρησιμοποιούνταν τόσο σε επιβατικές όσο και εμπορευματικές μεταφορές, ήταν ιδιαίτερα δυνατές και έφταναν ταχύτητα 90 χλμ. ανά ώρα. Μάλιστα, κάποιες εξ αυτών των μηχανών παρέμεναν ακόμη ενεργές.
Όπως εξηγούν φίλοι του σιδηροδρόμου που ανακάλυψαν το περιστατικό και κινητοποίησαν τον ΟΣΕ και τις αρχές, το υλικό είχε αφεθεί σε μία επί εικοσαετία εγκαταλειμένη γραμμή και η λεηλασία του ήταν αναμενόμενη, ύστερα και από τις ομαδικές μετατάξεις σιδηροδρομικών στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία ανεστάλη παντελώς η λειτουργία (και ο έλεγχος) του σιδηροδρόμου.
Μάλιστα, επιτήδιοι με την ίδια μέθοδο είχαν αποπειραθεί να τεμαχίσουν τροχαίο υλικό στο ίδιο σημείο και πριν από λίγους μήνες, όμως λόγω της ύπαρξης καυσίμου σε κάποια από τις ντιζελάμαξες εκδηλώθηκε πυρκαϊά, εξαιτίας της οποίας η λεηλασία αποτράπηκε. Ωστόσο, παρά το περισταστικό, η διοίκηση του ΟΣΕ δεν προνόησε να προστατέψει την περιουσία της στην περιοχή, η οποία ανέρχεται σε περισσότερα από 80 βαγόνια, διάσπαρτα στο δίκτυο.
Εκποιητέο απ' το 2007 υλικό
Πηγές των σιδηροδρόμων εξηγούν ότι το κλεμμένο τροχαίο υλικό είχε κηρυχθεί εκποιητέο το 2007, όταν και αποσύρθηκε από την Πάτρα στο συγκεκριμένο σημείο, έπειτα από και τις διαμαρτυρίες του δήμου Πατρέων και την εντολή του τότε υπουργού Μεταφορών, κ. Μ. Λιάπη.
Το τροχαίο υλικό είχε χαρακτηριστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΣΕ ως εκποιητέο, όμως, λόγω του σκανδάλου που ξέσπασε το 2008, με την πώληση υλικού για σκραπ από υπάλληλο του Οργανισμού για λογαριασμό του, κάθε σχετική συναλλαγή έχει σταματήσει και παραμένει έκτοτε «παγωμένη».
Σύμφωνα με εγκύκλιο του ΟΣΕ, το προς εκποίηση τροχαίο υλικό πρέπει να φυλάσσεται σε επιτηρούμενο χώρο. Ωστόσο, καθώς με τον πρόσφατο νόμο για τον σιδηρόδρομο, πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες μετατάξεις σιδηροδρομικών, δημιουργήθηκαν μεγάλα κενά στη λειτουργία του ΟΣΕ, χωρίς να έχει ληφθεί πρόνοια για τα περιουσιακά στοιχεία του.
Το 2001 η τελευταία πώληση
Η τελευταία πώληση τροχαίου υλικού του ΟΣΕ για σκραπ έγινε το 2001, με μέση τιμή τα 1.250 ευρώ ανά βαγόνι. Πάντως, όπως εξηγούν ειδικοί, το υλικό που είναι σήμερα εκποιητέο, δεν σημαίνει ότι κατ' ανάγκη θα διοχετευθεί στα διαλυτήρια. Οπως αναφέρουν υπάρχει ζήτηση από χώρες που διαθέτουν μετρικό δίκτυο, όπως αυτό του Μοριά και επιπλέον τέτοιο υλικό σπανίζει στις διεθνείς αγορές, κατά συνέπεια ο ΟΣΕ θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί οικονομικά αυτή την ιδιαιτερότητα.
Η μεγάλη ληστεία του τρένου, όπως φαίνεται ότι θα μείνει στα ελληνικά σιδηροδρομικά χρονικά δανειζόμενη τον τίτλο της ταινίας αυτή η ιστορία, φαίνεται έστω και αργά να «ξυπνάει» τον ΟΣΕ. Πέρα από τις σχετικές έρευνες, που είναι περισσότεροι θέμα της Αστυνομίας, ο Οργανισμός ετοιμάζεται τώρα να κινήσει τις διαδικασίες για την προστασία της υπόλοιπης περιουσίας του με μετακίνηση του υλικού σε ασφαλές σημείο και ακολούθως την εκποίησή του [τοβημα].
