Σκηνή επεισοδίων στα Εξάρχεια το βράδυ
της Παρασκευής 6 Φεβρουαρίου, ενώ είχε προηγηθεί η πυρπόληση ενός
περιπολικού της Τροχαίας.
«Η κυκλοφορία στους δρόμους θα μπορούσε να ρυθμίζεται από τους ίδιους τους πολίτες». Αυτό
το ιδιόμορφο σκεπτικό περιέχεται σε ανάρτηση, σε διαδικτυακό τόπο
αντιεξουσιαστών, με την οποία επιχειρείται να αιτιολογηθεί η επίθεση που
έγινε σε περιπολικό της Τροχαίας το βράδυ της περασμένης Παρασκευής
(6/2) στα Εξάρχεια. Το όχημα της ΕΛ.ΑΣ. είχε σπεύσει για να επιληφθεί
τροχαίου ατυχήματος.
Στην ανάρτηση γίνεται κριτική, ούτε λίγο ούτε πολύ, και στον Κώδικα
Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) όπου μνημονεύεται ότι «τα άτομα μετατρέπονται,
μέσω της εσωτερίκευσης και της εφαρμογής του ΚΟΚ(!...) σε αφηρημένα
υποκείμενα του νόμου». Παράλληλα ασκείται κριτική στην Τροχαία σαν
«εξουσιαστικός μηχανισμός», ενώ ο ΚΟΚ περιγράφεται και σαν «νομικός
φετιχισμός»!
Η επίθεση στο περιπολικό της Τροχαίας περιγράφεται σαν «μία
συμβολική απόπειρα επανοικειοποίησης του τμήματος εκείνου των ανθρωπίνων
σχέσεων, διάνοιας και πρακτικών που έχει υφαρπαγή απ' το κράτος και
στρέφεται εναντίων των ανθρώπων».
Παράλληλα, στην ανάρτηση των αντιεξουσιαστών ασκείται κριτική σε
σχετική για το περιστατικό ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή οι
νεολαίοι του πολιτικού κόμματος μίλησαν για «ανεγκέφαλους χωρίς πολιτικό
κριτήριο και προβοκάτορες» που προχώρησαν στην επίθεση, ενώ ως απάντηση
διευκρινίζεται ότι αυτή ήταν συνειδητή πράξη «από συντρόφους
αντιεξουσιαστες».
Το πλήρες κείμενο των αντιεξουσιαστών (διατηρείται η ορθογραφία του) έχει ως εξής:
«Η συστημική -πλέον- αριστερά όπως αυτή εκφράζεται επίσημα ή
ανεπίσημα μέσα από τους δίαυλους επικοινωνίας- προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ,
άλλαξε όρους και λεξιλόγιο αναφορικά με την κριτική προσέγγιση μιας
επίθεσης από το αντιεξουσιαστικό κίνημα προς ένα μέσο ή σε βάρος
προσώπων ενός καθεστωτικού μηχανισμού, όπως είναι η Αστυνομία. Έτσι για
πρώτη φορά, το left.gr η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ ή το "Κουτί το
Πανδώρας", έκαναν εισαγωγή καινοτομων όρων στη μέχρι σήμερα φρασεολογία
τους, όπως χούλιγκανς, προβοκάτορες και παρακράτος για να χαρακτηρίσουν
τους φορείς της επίθεσης, τους οποίους διατηρούσαν μέχρι πρότινος στο
απυρόβλητο. Αυτού του είδους οι αντιφάσεις δεν αφέθηκαν να πέσουν κάτω
από την αντιεξουσιαστική κριτική και με κείμενο στο indymedia,
ανταποδίδουν...
Αμέσως μετά την πυρπόληση ενός περιπολικού της τροχαίας από
συντρόφους αντιεξουσιαστές στα Εξάρχεια, έσπευσαν όλοι οι γνωστοί
καλοθελητές της Αριστεράς να καταδικάσουν την επίθεση και να κάνουν λόγο
για "ανεγκέφαλους" χωρίς πολιτικό κριτήριο, ακόμα και για
"προβοκάτορες" που αποσκοπούσαν στην υπονόμευση της κυβέρνησης της
Αριστεράς. Αναρωτιούνται όλοι αυτοί οι κήνσορες της εξουσιαστικής
Αριστεράς (δεν υπάρχει και αντιεξουσιαστική Αριστερά) τι νόημα είχε η
επίθεση σ' ένα περιπολικό που εμφανίστηκε στην περιοχή για να
"διευθετήσει" ένα τροχαίο ατύχημα. Αν όχι να προκαλέσει την επέμβαση των
μπάτσων και να νομιμοποιήσει την επανεμφάνιση τους στα Εξάρχεια. Όμως
τέτοια ερωτήματα, αν δεν είναι υποκριτικά, το μόνο που προδίδουν είναι
οι αφέλεια των εκφορέων τους και το πόσο κυριευμένοι απ' την εξουσία
τελούν.
Δεν γνωρίζουν ή παραβλέπουν όλοι αυτοί πως η τροχαία δεν είναι μία
ουδέτερη υπηρεσία που επιβλέπει την εφαρμογή ενός "απαραίτητου"
συστήματος κανονισμών, του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος "απλά"
ρυθμίζει την ομαλή κυκλοφορία ανθρώπων και οχημάτων στην πόλη. Ο κώδικας
αυτός (ΚΟΚ) μόνο ουδέτερος και απαραίτητος δεν είναι. Αντίθετα,
πρόκειται για αναπόσπαστο κομμάτι της εξουσίας στην παραγωγική της
διάσταση. Ένα σύνολο λόγων, κανόνων και πρακτικών, μέρος αυτού που ο
Φουκό ονομάζει dispositif, δια μέσω του οποίου η εξουσία κατασκευάζει τα
"κανονικά" σώματα και συγκροτεί τα υποκείμενα της, που με τη σειρά τους
την αναπαράγουν. Οι κανόνες αυτοί έχουν εσωτερικευθεί απ' τα άτομα και
έχουν γίνει τμήμα του habitus (Μπουρντιέ) που αρθρώνει την ύπαρξη τους. Ο
ΚΟΚ, έχοντας μετατραπεί σε ένα είδος "φυσικής αναγκαιότητας" για τους
ανθρώπους, καθιστά φυσική και αναγκαία και την ύπαρξη ενός αυτονομημένου
κρατικού μηχανισμού που θα επιβλέπει την εφαρμογή του - της τροχαίας.
Έτσι, ένα πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας (η οργάνωση της
κυκλοφορίας) που θα μπορούσε κάλλιστα να ρυθμιστεί από ελεύθερους και
αυτόνομους ανθρώπους αλλοτριώνεται απ' αυτούς και ανατίθεται εθελούσια
σε έναν εξουσιαστικό μηχανισμό - το κράτος και την τροχαία του. Τα
άτομα, από συγκεκριμένοι και μοναδικοί άνθρωποι, μετατρέπονται, μέσω της
εσωτερίκευσης και της εφαρμογής του ΚΟΚ, σε αφηρημένα υποκείμενα του
νόμου που καταλαμβάνουν απλά θέσεις δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στο
σύστημα που αυτός ορίζει, αναπαράγοντας κατ' αυτό τον τρόπο τον νομικό
φετιχισμό που χαρακτηρίζει τις καπιταλιστικές κοινωνίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους η επίθεση στο περιπολικό απ' τους
συντρόφους ήταν απολύτως νόμιμη απ' σκοπιά του τσακίσματος της εξουσίας
και της κοινωνικής απελευθέρωσης. Ήταν μία συμβολική απόπειρα
επανοικειοποίησης του τμήματος εκείνου των ανθρωπίνων σχέσεων, διάνοιας
και πρακτικών που έχει υφαρπαγή απ' το κράτος και στρέφεται εναντίων των
ανθρώπων. Αλλά που να το καταλάβουν αυτό οι αριστεροί θιασώτες μίας
φαντασιακής εξουσίας με... ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτοί δεν θα μπορούσαν ν'
αναγνωρίσουν την ελευθερία ακόμα και αν τους χτυπούσε με πέτρα στο
κεφάλι».
