Του Γιάννη Δαραβίγκα
Τον Οκτώβριο του 2009 είχα αναφερθεί στις σχέσεις του Τζώρτζ Σόρος με τον πρωθυπουργό. Έγραφα λοιπόν, μεταξύ άλλων, τότε :
«Ο SOROS αναμείχθηκε στην προσπάθεια να νομιμοποιηθεί το χασίς και η μαριχουάνα στην Πολιτεία Μίσιγκαν των Η.Π.Α, με χρηματοδότηση της σχετικής καμπάνιας με εκατομμύρια δολάρια. Έστω υπ΄ όψιν ότι ο SOROS δεν είναι πολίτης, ούτε κάτοικος του Μίσιγκαν. Αξίζει επιπλέον να αναφέρω ότι παρόμοιες χρηματοδοτήσεις έχει κάνει και σε άλλες πολιτείες της Αμερικής. Γιατί άραγε; Ο πολύς SOROS χρηματοδότησε με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια την εκστρατεία μέσω των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνον, για την νομιμοποίηση της χρήσης μαριχουάνας στην Καλιφόρνια, για ιατρικούς λόγους. Τούτο σημαίνει ότι α) οι γιατροί θα μπορούσαν και με προφορική έστω συνταγή να συνιστούν σε «αρρώστους» την χρήση μαριχουάνας, και β) κατ’ επέκταση την ελεύθερη χρήση της ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ της. Γιατί άραγε;
Ο «φιλάνθρωπος» SOROS χρηματοδότησε μέσω διαφόρων ιδρυμάτων, όπως του ιδρύματος για την πολιτική για τα ναρκωτικά, με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια την εκστρατεία της νομιμοποίησης της μαριχουάνας για ιατρικούς δήθεν λόγους και στην Αριζόνα των Η.Π.Α. Γιατί άραγε;
Μόλις εξαφανίστηκε η φτώχεια από τον πλανήτη, ύστερα από τις αγαθοεργίες του SOROS, αποφάσισε να διαθέσει πολλά χρήματα για να γιατρέψει τους αρρώστους του κόσμου όλου, με το «φάρμακο» μαριχουάνα. Έτσι μέσα σε δέκα χρόνια δαπάνησε 15 εκατομμύρια δολάρια εκστρατείες για την νομιμοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών. Γιατί άραγε;
Ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου είχε κατ’ επανάληψη ταχθεί υπέρ της καλλιέργειας χασίς σε γλάστρες και κήπους, όπως ήθελε και ο SOROS ξοδεύοντας εκατομμύρια δολάρια. Γιατί άραγε;
Το διεθνικό ινστιτούτο (TNI) στο οποίο αναμειγνύεται ο SOROS, σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι θα διοργανώσει διάφορες δραστηριότητες για τα ναρκωτικά, σε συνεργασία με το ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου. Τι μας περιμένει άραγε;»
Η αυτοπροσβολή…
Πέρασε πολύς καιρός από τότε, και πολλά, πάρα πολλά γεγονότα σημάδεψαν τον τόπο μας. Και ξαφνικά ακούστηκε η φωνή του υπουργού δικαιοσύνης να αναγγέλλει την αποποινικοποίηση της χρήσεως ναρκωτικών. «Αποποινικοποιείται πλήρως για πρώτη φορά η χρήση ναρκωτικών ουσιών ως συμπεριφορά ενέχουσα αποκλειστικά και μόνο αυτοπροσβολή του ίδιου του χρήστη.» Αυτό και άλλα πολλά θλιβερά προβλέπονται στο νομοσχέδιο που θα έλθει προς έγκριση στην βουλή μετά τον Σεπτέμβριο.
Ήδη άρχισαν να τρίβουν τα χέρια τους οι λαθρέμποροι ναρκωτικών, αφού και οι ποινές τους θα είναι μειωμένες σε σχέση με το παρελθόν, αλλά το κυριώτερο, θα δούν τον τζίρο και τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται.
Δεν γνωρίζω αν ο νεόκοπος υπουργός δικαιοσύνης έχει αντιληφθεί τις διαστάσεις, κοινωνικές, υγειονομικές, πολιτικές και οικονομικές του φαινομένου ναρκωτικά. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι γνωρίζει τις παραμέτρους του προβλήματος που επιχειρεί να επιλύσει με ένα νομοθέτημα που είναι ήδη ξεπερασμένο κατά μία εικοσαετία, από τα γεγονότα. Για παράδειγμα ο όρος αυτοπροσβολή που περιέχεται στο νομοσχέδιο, αναφέρεται στην ελευθερία του ατόμου να βλάπτει τον εαυτό του. Με το ίδιο σκεπτικό λοιπόν, θα πρέπει να παύσει να είναι αδίκημα η οδήγηση δικύκλων χωρίς προστατευτικό κράνος και χωρίς ζώνη ασφαλείας, των οχημάτων. Ο λόγος είναι αυτονόητος. Όμως καθήκον της πολιτείας είναι η δια παντός μέσου, προστασία και διαφύλαξη της υγείας των πολιτών. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πριν ένα μήνα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ απέρριψε την χρήση της μαριχουάνας ακόμα και για ιατρική χρήση και την κατέταξε στην ίδια κατηγορία με ναρκωτικά όπως η ηρωΐνη.
Έχω την εντύπωση ότι η κυβέρνηση, για μια φορά ακόμα, προσπαθεί να δημιουργήσει τεχνητή ένταση και ατέρμονες συζητήσεις, μεταξύ των λιγοστών υπερμάχων παλαιομοδίτικης θεωρίας για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών και όλων εκείνων που κάθε μέρα βλέπουν, αισθάνονται, πλήττονται από την χρήση τους. Ο σκοπός της κυβερνήσεως είναι προφανής. Προσπαθεί απεγνωσμένα να αποστρέψει τα φώτα της δημοσιότητος από τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του συνόλου των πολιτών και να τα συγκεντρώσει πάνω στο υπαρκτό μεν αλλά επικοινωνιακά εκμεταλλεύσιμο πρόβλημα των ναρκωτικών.
