Οι τίγρεις της οργής είναι σοφότερες από τα άλογα της μάθησης

                                                   ΕΠΙΣΤΟΛΗ

"Καθένας από μας γνωρίζει,  ότι για να πάρει τη ζωή στα χέρια του, πρέπει να αρνηθεί το διάλογο και τις ψευδαισθήσεις της δημοκρατίας και να έρθει σε σύγκρουση με την εξουσία , έχοντας το μαχαίρι  του ανάμεσα στα δόντια .

Από την πρώτη στιγμή της φυλάκισής μας,  επιλέξαμε να μην παραδοθούμε στη δικτατορία του σωφρονιστικού συστήματος. Το κράτος και οι ταγματασφαλίτες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, απ’ την πρώτη στιγμή έστειλαν συγκεκριμένες εντολές στην υπηρεσία των φυλακών, τόσο για μας όσο και για τους υπόλοιπους συντρόφους της Σ.Π.Φ. για ειδική μεταχείριση.
Βρισκόμαστε ήδη ενάμιση χρόνο στις φυλακές. Από τις πρώτες μέρες της σύλληψής μας εγώ ο Γεράσιμος Τσάκαλος, μεταφέρθηκα στις φυλακές Μαλανδρίνου και αρνήθηκα να παραμείνω στην ειδική πτέρυγα προστασίας, πήρα πειθαρχική μεταγωγή από τις φυλακές Κορίνθου και αργότερα μαζί με τον σύντροφο Παναγιώτη Αργυρού, ήρθαμε σε ρήξη λεκτική και σωματική, με τους δεσμοφύλακες  των φυλακών Δομοκού, όταν αρνηθήκαμε να δεχτούμε τον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο που ήθελαν να πραγματοποιήσουν εναντίον μας.
Επίσης, μέχρι σήμερα μας έχουν μεταφέρει πάνω από είκοσι φορές με έκτακτες μεταγωγές (ειδικές αλεξίσφαιρες  κλούβες, ΕΚΑΜ, ειδικό σώμα μεταγωγών, αντιτρομοκρατική) από και προς τον Κορυδαλλό, για τις συνεχιζόμενες νέες διώξεις που «προκύπτουν» από τους τρομο-ανακριτές (Μόκκα, Μπαλντά) σε σχέση με την αναρχική αντάρτικη δράση της Σ.Π.Φ.

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε για πολλοστή φορά στις φυλακές Κορυδαλλού για τις διώξεις που εντέχνως προέκυψαν τώρα, σχετικά με τις 250 εμπρηστικές και εκρηκτικές επιθέσεις  της Συνωμοσίας. Ιδιαίτερα αυτή η νέα δίωξη που πραγματοποιείται λίγο πριν από τις εκλογές, όπως και στην περίπτωση Χαλανδρίου, σε συνδυασμό με τις πολιτικές δηλώσεις για την « πάταξη των κουκουλοφόρων», αποτελεί κομμάτι της ευρύτερης αντιαναρχικής εκστρατείας που έχει ξεκινήσει από το 2009.Πόσο μάλλον όταν σε αυτές τις ανακρίσεις, εκτός από εμάς καλούνται και άτομα που δεν έχουν ΚΑΜΙΑ  σχέση με την Σ.Π.Φ., όπως μεταξύ άλλων η αναρχική Σ. Αντωνίου που οι δικαστικές αρχές, παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που έχει, απορρίπτουν τη μία αίτηση αποφυλάκισης μετά την άλλη, γεγονότα για τα οποία επιφυλασσόμαστε να πάρουμε θέση στο άμεσο μέλλον.

Λοιπόν επειδή η υπομονή έχει και τα όριά της και η οργή παραμένει άπειρη, δηλώνουμε ότι από την Κυριακή 8 Απριλίου ξεκινάμε απεργία πείνας με αίτημα  την οριστική μεταγωγή μας  στις φυλακές Κορυδαλλού, ώστε να σταματήσουν οι επαναλαμβανόμενες εκδικητικές μεταγωγές  μας και η σωματική και ψυχολογική μας φθορά.

Η απεργία  πείνας δεν είναι για μας μία παθητική αντίσταση ή μία ειρηνική διαμαρτυρία για να αποσπάσουμε την ευαισθησία των δειλών γραφειοκρατών της εξουσίας, ούτε τον ανθρωπισμό των προοδευτικών απολογητών του συστήματος.

Είναι ένας τρόπος να ξαναορίσουμε εμείς οι ίδιοι το σώμα μας, έξω από την εξουσία των δεσμοφυλάκων. Ίσως αυτή είναι η πιο γλυκιά αντίφαση ενός αναρχικού αντάρτη πόλης, καθώς στη μάχη μας για την ελευθερία συχνά το τίμημα είναι η φυλακή και στον αγώνα για τη ζωή παραμονεύει πάντα ο κίνδυνος του θανάτου.

Όμως αυτό που δεν αλλά ζει ποτέ ,είναι ότι παραμένουμε για πάντα αναρχικοί της πράξης. Ένας αναρχικός της πράξης παραμένει αναρχικός ακόμα και δίχως στυλό και πιστόλι, αρκεί να κατέχει το όπλο που εμπεριέχει όλα τ’ άλλα. «Μία αποφασισμένη συνείδηση που λέει: Μάχομαι, μέχρι το τέλος».

Τσάκαλος Γεράσιμος            Αργυρού Παναγιώτης

Μέλη του φυλακισμένου Πυρήνα

 μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς /F.A.I. / I.R.F.

                               Φυλακές  Κορυδαλλού      6-4-2012

Υ.Γ. Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στον επίσης απεργό πείνας Σπύρο Δραβίλα που είναι ένας από τους ελάχιστους ,ο οποίος δεν αποτελεί άλλη μία στατιστική της παθητικής μάζας «που κατοικεί στις φυλακές».