Κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι θα μου επιτρέψετε να μην χρησιμοποιήσω υψηλούς
τόνους, νομίζω η σοβαρότητα της κατάστασης είναι τέτοια που αυτό που
χρειάζεται είναι να υπάρξει μια νηφάλια τοποθέτηση επί του πρακτέου στη
χώρα. Δεδομένου ότι παγίως η αντίληψή μου - και νομίζω η αντίληψη των
περισσότερων από εμάς - είναι ότι η χώρα, η πατρίδα, το Έθνος,
ευρίσκονται επί ξηρού ακμής.
Θα μου επιτρέψετε
επίσης να θεωρήσω ότι η συζήτηση για τον προϋπολογισμό είναι μια
συζήτηση που στην ουσία αφορά εμμέσως τα κυβερνητικά πεπραγμένα το χρόνο
που έρχεται και όχι απλώς την αναφορά των μεγεθών, στα οποία είναι
απολύτως πάντοτε επαρκής η τοποθέτηση του Υπουργού των Οικονομικών και
των Αναπληρωτών Υπουργών. Και κατά συνέπεια να αναφερθώ σε αυτά τα οποία
το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη έχει ως
προγραμματισμό για το χρόνο που έρχεται, να σας τα υποβάλλω ως σκέψεις
και από κει και πέρα ο σχολιασμός σας είναι απολύτως δεκτός.
Κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι, μείζον πρόβλημα εκτός από την Οικονομία στη
χώρα, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είναι η διαχείριση του Μεταναστευτικού
και η Δημόσια Ασφάλεια.
Θα ξεκινήσω από το
Μεταναστευτικό όπου τα πράγματα είναι απολύτως σαφή. Αυτό το οποίο
παρελήφθη από την Κυβέρνηση τα τέλη Ιουνίου του τρέχοντος έτους ήταν μια
κατάσταση απολύτως απελπιστική, με τα κέντρα των Ελληνικών πόλεων
σχεδόν καταληφθέντα από παράνομους μετανάστες, με μη συνεχισθείσα την
προσπάθεια η οποία είχε αρχίσει μέχρι το 2009 για μια στενή σχέση με την
Ευρωπαϊκή Ένωση, με την FRONTEX στην Ελλάδα και γενικά με την
χρησιμοποίηση του Ευρωπαϊκού παράγοντα ως βοηθού σε αυτή την προσπάθεια.
Είχε απλώς ξεκινήσει και αυτό οφείλω να το πω,
για αναγνώριση της αλήθειας, η Αμυγδαλέζα, το πρώτο προαναχωρησιακό
στρατόπεδο στην Ελλάδα το οποίο εκείνο το διάστημα είχε 200 θέσεις. Αυτό
που έγινε από τότε μέχρι σήμερα είναι μια συστηματική και συνεχής
προσπάθεια υλοποίησης όσων είχαμε υποσχεθεί στους Ευρωπαίους εταίρους
μας, με τη δημιουργία κέντρων πρώτης υποδοχής, με την δημιουργία
προαναχωρησιακών κέντρων, με την επίσπευση με προσωπική παρέμβαση του
Πρωθυπουργού της νέας Επιτροπής Ασύλου, με την δημιουργία της Αρχής
Προσφυγών και γενικά με την υλοποίηση όλων όσων είχαμε υποσχεθεί στους
Ευρωπαίους εταίρους μας από το 2010 και δεν τα είχαμε πραγματοποιήσει.
Αυτό
το οποίο δεχτήκαμε πίσω από τους Ευρωπαίους εταίρους μας, ήταν
εξαιρετικά θετικές αναφορές στη σύνοδο Υπουργών εδώ και λίγες μέρες στο
Λουξεμβούργο, καθώς και την τοποθέτηση της Επιτρόπου ότι η χρηματοδότηση
θα αυξηθεί από το 75% στο 95%. Επίσης, την αρχική τοποθέτηση ότι οι
πόροι που θα διατεθούν στην Ελλάδα το 2014 για το επόμενο πρόγραμμα θα
αυξηθούν από 350.000.000 του υπάρχοντος προγράμματος στα 500.000.000
ευρώ.
Είναι νομίζω επιτεύγματα για τα οποία η
Κυβέρνηση αυτή μπορεί δικαίως να κατέχει θετικό λόγο στην εθνική
αντιπροσωπεία. Αυτό δεν σημαίνει - και θέλω να είμαι ξεκάθαρος σε αυτό -
ότι λύθηκε το μείζον θέμα της παράνομης μετανάστευσης. Όμως μπορούμε να
έχουμε εδραία αισιοδοξία, δεδομένου ότι αφενός μεν οι ροές από τον Έβρο
έχουν μηδενιστεί και αφετέρου οι ροές από τα νησιά είναι πολύ
μικρότερες των ροών που αντιμετωπίστηκαν στην αρχή.
Μία
ημέρα πριν αρχίσει η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» μπήκαν από τον Έβρο στην
χώρα 416 παράνομοι μετανάστες. Σήμερα που συζητάμε, από τον Έβρο ο
αριθμός καθ’ ημέρα ουδέποτε υπερβαίνει τους 10, μερικές φορές είναι
μηδενικός. Επίσης και αν συνυπολογίσουμε τον αριθμό των εισόδων από τα
νησιά του Αιγαίου και πάλι ο συνολικός αριθμός δεν υπερβαίνει ποτέ το
20% του αριθμού όσων έμπαιναν στη χώρα πριν από τις αρχές Αυγούστου.
Και
επειδή ακούω πάρα πολλά, ιδίως από μάλλον ανεύθυνες φωνές ότι κανείς
δεν φεύγει από την Ελλάδα και με τους ρυθμούς αυτούς τίποτα δεν
επιτυγχάνεται, να σας καταθέσω έναν ακόμη αριθμό. Μέχρι σήμερα που
συζητάμε έχουν φύγει από την χώρα 12.215 παράνομοι μετανάστες, έχουν
πάει πίσω στις χώρες τους. Είναι αριθμός εξαιρετικά σημαντικός και
ενδεικτικός του τι μπορεί να πετύχει η χώρα αν με συνέχεια και συνέπεια
ακολουθήσουμε αυτήν την πολιτική. Ξαναλέω, μια πολιτική εξαιρετικά
δύσκολη, μια πολιτική που για να ολοκληρώσει την εντύπωση που δημιουργεί
στην ελληνική κοινωνία θα χρειαστεί ορίζοντα διετίας, τριετίας ίσως και
παραπάνω, αλλά μια πολιτική που ήδη αποφέρει καρπούς, ήδη έχει αλλάξει
την εικόνα στα κέντρα πολλών ελληνικών πόλεων και εν πάση περιπτώσει θα
μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι και η μόνη που μέχρι στιγμής έχει
σοβαρά προταθεί. Οποιαδήποτε άλλη σοβαρή πρόταση μπορούμε να τη
συζητήσουμε. Όμως ξεκάθαρα δεν μπορούμε να «διακτινίσουμε» το πρόβλημα,
το πρόβλημα οφείλουμε να το επιλύσουμε.
Έρχομαι
στα θέματα Δημόσιας Ασφάλειας διότι ο χρόνος είναι περιορισμένος. Είναι
βέβαιο ότι η γενική κατάσταση την οποία απολάμβαναν οι Έλληνες πολίτες
στο παρελθόν είχε ανατραπεί. Η δημόσια ασφάλεια ήταν ένα αγαθό το οποίο ο
Έλληνας πολίτης δεν απολάμβανε. Υπήρξε, υπάρχει ακόμη σημαντική
εγκληματικότητα, υπάρχει πρόβλημα. Εκείνο που μπορεί και πρέπει να
γίνει, πέρα από την καλύτερη αστυνόμευση η οποία νομίζω ήδη υπάρχει και
νομίζω ήδη σε όλους σας είναι ορατά τα αποτελέσματα - είναι πτωτικοί οι
δείκτες αλλά δεν χρειάζεται να οδηγούμαστε σε στατιστικά - είναι να
προχωρήσουμε σε μια αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών ασφαλείας και ειδικά της
Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία υπό δυσμενέστατες συνθήκες και υπό
καθεστώς περικοπών μισθών αντιμετωπίζει και εκτελεί ένα βαρύτατο έργο.
Αυτό
το οποίο θα γίνει τους αμέσους προσεχείς μήνες είναι να έρθει ένα
νομοθέτημα στη Βουλή, με το οποίο θα αλλάξει συνολικά η διάρθρωση του
Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, της Ελληνικής Αστυνομίας και της
Πυροσβεστικής. Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη θα
«αποαστυνομικοποιηθεί». Θα αυτονομηθεί από το να είναι ένα Υπουργείο το
οποίο θα βρίσκεται μέσα στην Αστυνομία και θα γίνει ένα πολιτικό
Υπουργείο, με Διευθύνσεις οι οποίες θα υπογραμμίζουν τον πολιτικό ρόλο. Ο
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι απλός ο πολιτικός προϊστάμενος,
δεν είναι ο επικεφαλής των Σωμάτων Ασφαλείας της Ελληνικής Αστυνομίας
και πρέπει επίσης το Υπουργείο αυτό να κάνει πολύ μεγάλη πρόοδο στην
απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων.
Αυτό το
διάστημα που πέρασε έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα αλλά πρέπει να
σας πω για να είμαι ειλικρινής ότι η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ την οποία
παρέλαβα ήταν της τάξης του 1,98% και αν δεν αλλάξει η διάρθρωση του
Υπουργείου ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί τους ευρωπαϊκούς πόρους πολύ
λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν, αν λάβουμε υπόψη την κατάσταση του
προϋπολογισμού.
Και όταν λέω αναδιάρθρωση,
συνήθως εδώ αυτό το οποίο συμβαίνει είναι όποιος μιλάει για αναδιάρθρωση
να υπονοεί μεγαλύτερους αριθμούς. Δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Η
Αστυνομία θα χωριστεί σε τρεις κλάδους, τον Κλάδο της Τάξης, τον Κλάδο
της Ασφάλειας, και τον Κλάδο του Μεταναστευτικού, της Προστασίας των
Συνόρων και επίσης οι οργανικές θέσεις στην Ελληνική Αστυνομία με το
νομοθέτημα αυτό, θα περιοριστούν. Καταρχήν κατά 7.000. Σας είχα πει από
την αρχή ότι δεν χρειαζόμαστε μία μεγαλύτερη Αστυνομία. Έχουμε
περισσότερη Αστυνομία ίσως σε θεωρητικούς αριθμούς. Χρειαζόμαστε μία
διαφορετική, μία καλύτερη Αστυνομία. Γι’ αυτό και σε λίγες μέρες θα σας
παρακαλέσω να ψηφίσετε αυτή τη μείωση κατά 7.000 των οργανικών θέσεων
και συγχρόνως να ψηφίσετε έναν τρόπο λειτουργίας της Ελληνικής
Αστυνομίας με τον οποίο η αστυνόμευση στις πόλεις και δίπλα στον Έλληνα
πολίτη θα είναι δραματικά καλύτερη. Αυτό θα επιτευχθεί με τον περιορισμό
περίπου στο μισό των 1.440 οργανικών μονάδων Ελληνικής Αστυνομίας.
Η
Ελληνική Αστυνομία δεν χρειάζεται πάνω από 750 οργανικές μονάδες.
Μπορούμε λοιπόν να έχουμε τεράστια εξοικονόμηση προσωπικού και συγχρόνως
να μετατρέψουμε την Ελληνική Αστυνομία σε μια κινητική Αστυνομία, σε
μία Αστυνομία που θα είναι κοντά στο πρόβλημα και κοντά στον πολίτη.
Αντί από μια Αστυνομία στατική, σκορπισμένη σε εκατοντάδες αστυνομικά
τμήματα στη χώρα, τα οποία συνήθως έχουν έναν εξωτερικό φρουρό και έναν
αξιωματικό υπηρεσίας και ούτε καν ένα περιπολικό να μπορούν να
υποστηρίξουν στην ανάγκη τον πολίτη.
Η ίδια
αναδιάρθρωση θα γίνει και στο Πυροσβεστικό Σώμα και όχι μόνο με αυτή τη
μορφή, αλλά επίσης με συνολική αλλαγή του δόγματος πυρόσβεσης στη χώρα,
διότι αυτό το οποίο επανειλημμένως έχουμε πει όλοι σε αυτή την αίθουσα
είναι ότι το δόγμα αυτή τη στιγμή είναι η αεροπυρόσβεση, που κοινώς
σημαίνει «πιάνει φωτιά, παίρνω το τηλέφωνο και φωνάζουμε τα αεροπλάνα». Η
χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Θα πρέπει ο όρος πολιτική προστασία
να αποκτήσει ουσία και νόημα.
Θα πρέπει τα
επιχειρησιακά κέντρα των Περιφερειών να γίνουν πραγματικά επιχειρησιακά
κέντρα, συνδεδεμένα με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, με παρουσία
αξιωματικού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που θα συντονίζει. Από την άλλη,
ξαναλέω, μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε, να εκπαιδεύσουμε τους Δήμους,
να δημιουργήσουμε μια κινητική Πυροσβεστική Υπηρεσία, τελείως
διαφορετική από αυτή που έχουμε σήμερα. Και θέλω επίσης να σας πω και
για την Πυροσβεστική Υπηρεσία, ότι το λεγόμενο ότι δεν έχει επαρκές
προσωπικό είναι επίσης ψευδές. Έχουμε σχεδόν 13.000 πυροσβέστες, έχουμε
περισσότερους πυροσβέστες απ’ ότι χρειαζόμαστε. Είναι όμως
κατατετμημένοι σε διαφορετικές κατηγορίες, με διαφορετικά ωράρια, με
διαφορετικές συνθήκες εργασίας, σε ένα συνολικό περιβάλλον που είναι
αδύνατον να είναι αποδοτικοί.
Χρειάζεται και εκεί
λοιπόν μια μεγάλη τομή και στη μεγάλη αυτή τομή χρειάζεται η βοήθεια
και η συνεργασία όλων με τις ιδέες, με την κριτική αλλά κυρίως με την
θετική συμβολή. Συνολικά λοιπόν στα θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου
Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη οφείλω να σας πω ότι είναι ένας
χώρος στον οποίο παρά την οικονομική συγκυρία, την δυσχερέστατη
οικονομική συγκυρία, μπορούμε να κάνουμε πολύ μεγάλες τομές.
Και
ακόμα θα μου επιτρέψετε, απευθυνόμενος στις γυναίκες και στους άντρες
των σωμάτων ασφαλείας από το βήμα αυτό, από το βήμα της Βουλής των
Ελλήνων, να τους ζητήσω παρά τις σημαντικότατες μειώσεις τις οποίες
υπέστησαν να παραμείνουν και να εκτελέσουν όπως πάντα το καθήκον τους με
το συνήθη τρόπο που τους διακρίνει. Και να πω πως είμαι βέβαιος ότι
μόλις η οικονομική συγκυρία βελτιωθεί, αυτή η κυβέρνηση αλλά και
οποιαδήποτε κυβέρνηση θα αποκαταστήσει τις παροχές της Ελληνικής
Δημοκρατίας προς τους ανθρώπους που φυλάσσουν την ασφάλεια.
Αλλά
και από εκεί και πέρα στο μεσοδιάστημα αυτό, με χρήση ειδικών πόρων που
μπορεί να βρεθούν μέσα από την ίδια την δραστηριότητα των σωμάτων
ασφαλείας, μπορεί να αυξηθεί το επίδομα των ειδικών συνθηκών και κατά
συνέπεια να μειωθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις των μισθολογικών περικοπών
που μόλις τώρα έγιναν. Επ’ αυτού υπάρχει ήδη αρχική συζήτηση με το
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Επιτρέψτε μου να
σας πω τελειώνοντας και το εξής: δημιουργείται η εντύπωση ότι υπάρχουν
δύο ειδών Βουλευτές και δύο ειδών παρατάξεις. Υπάρχουν από τη μία πλευρά
οι καλοί, οι φιλεύσπλαχνοι, αυτοί που νοιάζονται και πονάνε τον πολίτη,
που νοιάζονται και πονάνε τους συνταξιούχους, που νοιάζονται και πονάνε
τους δημοσίους υπαλλήλους, που νοιάζονται και πονάνε τους
επιχειρηματίες και από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι άσπλαχνοι, εκείνοι
που δεν έχουν καρδιά, το μονοπώλιο της καρδιάς φαίνεται στην αίθουσα
ανήκει μόνο προς τη μία κατεύθυνση. Υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι ως
εντεταλμένα όργανα των αλλοδαπών κτητόρων της πατρίδας επιβάλλουν
στυγερά μέτρα στον ελληνικό λαό, επειδή απλώς είναι άκαρδοι και δεν
βλέπουν το προφανές δημόσιο συμφέρον, στερούνται εθνικής περηφάνιας.
Κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι, το παραμύθι της «Κοκκινοσκουφίτσας με τον κακό
λύκο», το παραμύθι του καλού με τον κακό, είναι σπάνια αλήθεια στην
πραγματική ζωή. Θα μου επιτρέψετε να σας πω δε, ότι εγώ για την πατρίδα
μου ένα πράγμα σκέφτομαι και ένα πράγμα θα με κάνει να αισθανθώ
περήφανος γι’ αυτήν: να έρθει η στιγμή σύντομα, που η πατρίδα μου δεν θα
χρωστάει με τον τρόπο που χρωστάει σήμερα. Να έρθει μια στιγμή που η
πατρίδα μου θα μπορεί να αντιμετωπίσει τον οποιονδήποτε αλλοδαπό
κοιτώντας τον στα μάτια. Δεν θα έχει ανάγκη τις δανειακές καταβολές του,
δεν θα έχει ανάγκη να διαπραγματεύεται δόσεις, δεν θα έχει ανάγκη
οιασδήποτε δόσεως, οιασδήποτε παροχής. Θα βγει κοινώς από το κράτος της
ανάγκης που βρίσκεται σήμερα και στην οποία την οδήγησαν αστοχίες του
παρελθόντος, που στην πραγματικότητα εμπεριέχουν όλη τη φιλοσοφία της
Αριστεράς όλα αυτά τα χρόνια.
Για να γίνει όμως
αυτό απαιτείται η αυστηρή υλοποίηση του προγράμματος σταθεροποίησης. Και
η ψήφιση αυτού του προγράμματος, η ψήφιση αυτού του προϋπολογισμού
είναι ακριβώς αυτό το οποίο συνιστά το πατριωτικό καθήκον κάθε Έλληνα
και κάθε βουλευτή.
