 |
Τιτάνια μάχη προκειμένου να μπορέσει να βρει και να σφίξει στην αγκαλιά της τον άνθρωπο που την έφερε στη ζωή, τη βιολογική της μητέρα, δίνει σχεδόν όλη της τη ζωή μια γυναίκα η όποια γεννήθηκε στην Κρήτη, αλλά
ζει στην Ολλανδία.
Οπλισμένη με ιώβεια υπομονή και με όχημα το ίντερνετ και το facebook, η 53χρονη Antoinette de Boer ζητεί οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσε να την οδηγήσει στα ίχνη των γονιών της.
Η Antoinette έχει στα χέρια της στοιχεία που την οδηγούν στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά όσο και αν έχει ψάξει, μέχρι στιγμής δεν κατάφερε να δει φως στο σκοτεινό τούνελ που σκεπάζει τη συγκλονιστική ιστορία της.
Η ίδια ξεδιπλώνει την ιστορία στο προφίλ της στο facebook αποκαλύπτοντας «σχεδόν όλη μου τη ζωή ψάχνω τους Κρητικούς βιολογικούς μου γονείς. Εγκαταλείφτηκα στις 22 Απριλίου του 1961 στη βρεφοδόχο στον κήπο του ορφανοτροφείου στην οδό Γερωνυμάκη Ηρακλείου Κρήτης. Μάλλον γεννήθηκα στις 12 Απριλίου το 1961 στην Κρήτη» αναφέρει και προσθέτει «τον Αύγουστο του 1961 μέχρι και τον Ιανουάριο του 1962 πήγα σε ένα δεύτερο ορφανοτροφείο του Ηρακλείου. Η νοσοκόμα μου έδωσε το όνομα Βασιλική, επειδή δεν είχα όνομα. Τον Φεβρουάριο του 1962 μεταφέρθηκα στο Κέντρο Βρεφών “Μητέρα” στην Αθήνα, από όπου με υιοθέτησε μια οικογένεια από την Ολλανδία. Μου έδωσαν το όνομα Αντουανέτα».
Καταλήγοντας η 53χρονη απευθύνει ένα ανατριχιαστικό μήνυμα προς τη γυναίκα που τη γέννησε «μητέρα, σου χρωστάω τη ζωή μου, σε αγαπάω και σε ψάχνω. Θέλω να βρεθούμε πριν είναι αργά».
ζει στην Ολλανδία.
Οπλισμένη με ιώβεια υπομονή και με όχημα το ίντερνετ και το facebook, η 53χρονη Antoinette de Boer ζητεί οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσε να την οδηγήσει στα ίχνη των γονιών της.
Η Antoinette έχει στα χέρια της στοιχεία που την οδηγούν στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά όσο και αν έχει ψάξει, μέχρι στιγμής δεν κατάφερε να δει φως στο σκοτεινό τούνελ που σκεπάζει τη συγκλονιστική ιστορία της.
Η ίδια ξεδιπλώνει την ιστορία στο προφίλ της στο facebook αποκαλύπτοντας «σχεδόν όλη μου τη ζωή ψάχνω τους Κρητικούς βιολογικούς μου γονείς. Εγκαταλείφτηκα στις 22 Απριλίου του 1961 στη βρεφοδόχο στον κήπο του ορφανοτροφείου στην οδό Γερωνυμάκη Ηρακλείου Κρήτης. Μάλλον γεννήθηκα στις 12 Απριλίου το 1961 στην Κρήτη» αναφέρει και προσθέτει «τον Αύγουστο του 1961 μέχρι και τον Ιανουάριο του 1962 πήγα σε ένα δεύτερο ορφανοτροφείο του Ηρακλείου. Η νοσοκόμα μου έδωσε το όνομα Βασιλική, επειδή δεν είχα όνομα. Τον Φεβρουάριο του 1962 μεταφέρθηκα στο Κέντρο Βρεφών “Μητέρα” στην Αθήνα, από όπου με υιοθέτησε μια οικογένεια από την Ολλανδία. Μου έδωσαν το όνομα Αντουανέτα».
Καταλήγοντας η 53χρονη απευθύνει ένα ανατριχιαστικό μήνυμα προς τη γυναίκα που τη γέννησε «μητέρα, σου χρωστάω τη ζωή μου, σε αγαπάω και σε ψάχνω. Θέλω να βρεθούμε πριν είναι αργά».
