Γράφει ο βασίλης χήτος
Toν Θέμη τον κέρδισε η νύχτα και τον Χρήστο η πολιτική. Ο λόγος για τους αδελφούς Καλαποθαράκου. Ο Χρήστος στις εκλογές της Κυριακής κατεβαίνει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στην Πεντέλη με τον συνδιασμό του δραστήριου νυν κοινοτάρχη Δημήτρη Στεργίου. Ο Χρήστος είναι γέννημα θρέμα παιδί της Πεντέλης και στηρίζεται από το ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη. Είναι μάλιστα και Α' επιλαχών βουλευτής στην περιφέρεια Αττικής. Ασχολείται επαγγελματικά με τον αθλητισμό, καθώς υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο Kick Boxing και στο Tang Soo Do. Η οικογένειά του το καλοκαίρι του 2000 σημαδεύτηκε από το
χαμό του αδελφού του Θέμη Καλαποθαράκου, που βρέθηκε σε διασταυρούμενα πυρά, ενώ οδηγούσε. Ακολουθεί ρεπορτάζ της εποχής από την εφημερίδα"Ελευθεροτυπία" λίγο μετά τη δολοφονία του Θέμη Καλαποθαράκου [μικρή φωτο] και περιστατικά από τη ζωή και τη δράση του: "Μια στατιστική που έχει επιβεβαιωθεί τουλάχιστον τρεις φορές τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του '90.Από τότε μέχρι σήμερα έχουν δολοφονηθεί περίπου τριάντα άτομα σε τρεις-τέσσερις μεγάλες εκκαθαριστικές πολεμικές επιχειρήσεις που έχουν οργανωθεί από διάφορες ομάδες.
Το σημαντικότερο και αδιαμφισβήτητο κομβικό σημείο στην αλλαγή συμπεριφοράς αλλά και στη διαμόρφωση νέων ηθών στις πιάτσες της προστασίας ήταν η δολοφονία του Θεμιστοκλή Καλαποθαράκου στις 26 Ιουλίου του 2000, έξω από το εξοχικό του σπίτι στον Μαραθώνα.
Οκτώ και μισή το βράδυ, δύο κρανοφόροι αναβάτες μιας μοτοσικλέτας πετάχτηκαν μπροστά του και έκλεισαν τον δρόμο στον Θέμη, όπως τον ήξερε η πιάτσα, λίγα μέτρα πριν πλησιάσει στο σπίτι του. Οδηγούσε το τζιπ της μητέρας του.
Βρήκε τον θάνατο στα 37 του, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα της στατιστικής. Δέχτηκε δώδεκα σφαίρες. Οκτώ στον θώρακα και την κοιλιά και τέσσερις στα πόδια. Πρόλαβε κι εκείνος να ρίξει μερικές. Μεταφέρθηκε νεκρός στο 1ο Θεραπευτήριο Μελισσίων. Εριχνε ενώ ήταν τραυματισμένος και πέθαινε. Ενας άνθρωπος κυκλοθυμικός πολλές φορές, που έμαθε τη δουλειά από παλιούς, οι περισσότεροι δεν ζουν πλέον, αλλά διαφοροποιήθηκε έχοντας καταφέρει να αμβλύνει κάποιες ακραίες διαφωνίες και πολλές βίαιες φωνές από διαφορετικές περιοχές της Αθήνας.Το σημαντικότερο όμως, όπως λένε, είναι ότι είχε ορκιστεί να μείνει μακριά από τη διακίνηση ναρκωτικών. Ηταν ο μόνος, λένε, που συνδύασε την επιχειρηματική δραστηριότητα με την πειθώ προς τους καταστηματάρχες, ότι πράγματι τους πωλούσε πολύτιμες υπηρεσίες. Δεν ήταν λίγοι, μάλιστα, οι επιχειρηματίες με διάφορα καταστήματα, ακόμα και ρούχων, που τον πλήρωναν χωρίς να κομπιάζουν.
Ολες οι εμπλεκόμενες πλευρές, αστυνομικοί αλλά και νονοί, θεωρούν ότι η δολοφονία του άλλαξε τον χάρτη της προστασίας, τουλάχιστον στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. Ηταν ένας άνθρωπος σκληρός και βίαιος που, όμως, είχε επιβάλει τις δικές του ισορροπίες. Εναν νόμο που όριζε το δόγμα «παίρνουμε πολλά από λίγους αλλά βοηθάμε κιόλας όσους έχουν ανάγκη».
Κάτι που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ασφάλειας, ανέτρεψαν οι Γρηγοράκοι, που εφάρμοσαν το δόγμα «παίρνουμε λίγα από πολλούς». Ηταν εισαγόμενο σύστημα από τη θητεία του πατέρα, Βασίλη Γρηγοράκου, στην Αμερική όπου είχε ζήσει.
Μέχρι τότε όλα ήταν σχεδόν μοιρασμένα. Σχέσεις με αστυνομικούς, σχέσεις με «συναδέλφους» του, σχέσεις με καταστηματάρχες. Τελείωνε η εποχή όπου τα διάφορα «πάρε δώσε» στον κόσμο της νύχτας με την Αστυνομία ήταν σχεδόν καθεστώς.
Δεν μας επιτρέπεται η αναφορά ονομάτων, αλλά η δολοφονία Καλαποθαράκου άλλαξε τα πάντα. Ομάδες από τον Πειραιά, τα Πατήσια, του Ζωγράφου, την Ηλιούπολη, τη Γλυφάδα, την Πετρούπολη, το Αιγάλεω, το Χαϊδάρι όρμησαν τότε και άλλαξαν τον χάρτη. Οι Πειραιώτες επεκτάθηκαν, οι «νότιοι» και οι άλλοι «μπαχαλοποίησαν» την εικόνα του νονού.
«Πιτσιρικάδες» αναδείχθηκαν γρήγορα σε ηγετικές θέσεις. Δέχτηκαν αλλοδαπούς στις ομάδες τους, ανέθεσαν δολοφονίες σ' αυτούς, κάτι που ήταν εύκολο κι ανέξοδο γι' αυτούς. Ολοι αυτοί, σε συνεργασία με ανθρώπους που αργότερα συνελήφθησαν και κλείστηκαν στις φυλακές, άλλαξαν την εικόνα της προστασίας. Διάσπαρτες ομάδες με ανθρώπους που δολοφονούσαν διαφόρους σαν να έτρωγαν μεσημεριανό.
Και τώρα, μετά το τελευταίο ξεκαθάρισμα κάνουν κουμάντο στη νύχτα περίπου πεντακόσια άτομα, από όλες τις ομάδες. Και η Αστυνομία εκτιμά ότι περίπου οκτώ ή εννιά ομάδες είναι αυτές που κυριαρχούν στην αθηναϊκή νύχτα και αλληλοεξοντώνονται μεταξύ τους. Με αρχηγούς είτε έγκλειστους στις φυλακές είτε υποψήφιους νεκρούς...".
Οκτώ και μισή το βράδυ, δύο κρανοφόροι αναβάτες μιας μοτοσικλέτας πετάχτηκαν μπροστά του και έκλεισαν τον δρόμο στον Θέμη, όπως τον ήξερε η πιάτσα, λίγα μέτρα πριν πλησιάσει στο σπίτι του. Οδηγούσε το τζιπ της μητέρας του.
Βρήκε τον θάνατο στα 37 του, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα της στατιστικής. Δέχτηκε δώδεκα σφαίρες. Οκτώ στον θώρακα και την κοιλιά και τέσσερις στα πόδια. Πρόλαβε κι εκείνος να ρίξει μερικές. Μεταφέρθηκε νεκρός στο 1ο Θεραπευτήριο Μελισσίων. Εριχνε ενώ ήταν τραυματισμένος και πέθαινε. Ενας άνθρωπος κυκλοθυμικός πολλές φορές, που έμαθε τη δουλειά από παλιούς, οι περισσότεροι δεν ζουν πλέον, αλλά διαφοροποιήθηκε έχοντας καταφέρει να αμβλύνει κάποιες ακραίες διαφωνίες και πολλές βίαιες φωνές από διαφορετικές περιοχές της Αθήνας.Το σημαντικότερο όμως, όπως λένε, είναι ότι είχε ορκιστεί να μείνει μακριά από τη διακίνηση ναρκωτικών. Ηταν ο μόνος, λένε, που συνδύασε την επιχειρηματική δραστηριότητα με την πειθώ προς τους καταστηματάρχες, ότι πράγματι τους πωλούσε πολύτιμες υπηρεσίες. Δεν ήταν λίγοι, μάλιστα, οι επιχειρηματίες με διάφορα καταστήματα, ακόμα και ρούχων, που τον πλήρωναν χωρίς να κομπιάζουν.
Ολες οι εμπλεκόμενες πλευρές, αστυνομικοί αλλά και νονοί, θεωρούν ότι η δολοφονία του άλλαξε τον χάρτη της προστασίας, τουλάχιστον στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. Ηταν ένας άνθρωπος σκληρός και βίαιος που, όμως, είχε επιβάλει τις δικές του ισορροπίες. Εναν νόμο που όριζε το δόγμα «παίρνουμε πολλά από λίγους αλλά βοηθάμε κιόλας όσους έχουν ανάγκη».
Κάτι που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ασφάλειας, ανέτρεψαν οι Γρηγοράκοι, που εφάρμοσαν το δόγμα «παίρνουμε λίγα από πολλούς». Ηταν εισαγόμενο σύστημα από τη θητεία του πατέρα, Βασίλη Γρηγοράκου, στην Αμερική όπου είχε ζήσει.
Μέχρι τότε όλα ήταν σχεδόν μοιρασμένα. Σχέσεις με αστυνομικούς, σχέσεις με «συναδέλφους» του, σχέσεις με καταστηματάρχες. Τελείωνε η εποχή όπου τα διάφορα «πάρε δώσε» στον κόσμο της νύχτας με την Αστυνομία ήταν σχεδόν καθεστώς.
Δεν μας επιτρέπεται η αναφορά ονομάτων, αλλά η δολοφονία Καλαποθαράκου άλλαξε τα πάντα. Ομάδες από τον Πειραιά, τα Πατήσια, του Ζωγράφου, την Ηλιούπολη, τη Γλυφάδα, την Πετρούπολη, το Αιγάλεω, το Χαϊδάρι όρμησαν τότε και άλλαξαν τον χάρτη. Οι Πειραιώτες επεκτάθηκαν, οι «νότιοι» και οι άλλοι «μπαχαλοποίησαν» την εικόνα του νονού.
«Πιτσιρικάδες» αναδείχθηκαν γρήγορα σε ηγετικές θέσεις. Δέχτηκαν αλλοδαπούς στις ομάδες τους, ανέθεσαν δολοφονίες σ' αυτούς, κάτι που ήταν εύκολο κι ανέξοδο γι' αυτούς. Ολοι αυτοί, σε συνεργασία με ανθρώπους που αργότερα συνελήφθησαν και κλείστηκαν στις φυλακές, άλλαξαν την εικόνα της προστασίας. Διάσπαρτες ομάδες με ανθρώπους που δολοφονούσαν διαφόρους σαν να έτρωγαν μεσημεριανό.
Και τώρα, μετά το τελευταίο ξεκαθάρισμα κάνουν κουμάντο στη νύχτα περίπου πεντακόσια άτομα, από όλες τις ομάδες. Και η Αστυνομία εκτιμά ότι περίπου οκτώ ή εννιά ομάδες είναι αυτές που κυριαρχούν στην αθηναϊκή νύχτα και αλληλοεξοντώνονται μεταξύ τους. Με αρχηγούς είτε έγκλειστους στις φυλακές είτε υποψήφιους νεκρούς...".
