Γράφει ο βασίλης χήτος
Ο Έβερτ παρά τον όγκο του εξού και "Μπουλντόζας" δεν υπήρξε ποτέ ... χοντροκομμένος, τόσο στην πολιτική όσο και στην κοινωνική του ζωή. Ακολούθησα τα βήματά του στα μέσα της δεκαετίας του 1990 κάμποσες φορές κα
λύπτοντας για τις ειδήσεις του ΑΝΤΕΝΝΑ TV τις αποστολές του ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, στη φλογισμένη τότε Βόρειο Ήπειρο με τον Σαλί Μπερίσα να διαγκωνίζεται ότι στη χώρα του είναι ο πιο άξιος εκπρόσωπος του Αλβανικού εθνικισμού. Στα Γιάννενα σε κάποια ανάπαυλα αυτών των περιοδειών ο Διευθυντής του γραφείου τύπου της Ν.Δ. Γιάννης Ανδριανός με ανέβασε στο δωμάτιο του προέδρου στο XENIA της πόλης. "Θέλει να σου μιλήσει ο πρόεδρος" μου είπε. Ο "Μπουλντόζας" άνοιξε την πόρτα και με καλωσόρισε, μιλήσαμε για πολύ λίγα λεπτά και σημασία δεν έχει τι είπαμε. Εκείνο που αντιλήφθηκα όμως ήταν πως τον άνθρωπο αυτόν, για όσους δεν τον ξέρουν, τον αδικούσε λιγάκι ο σωματότυπός του. Το πόσο ανθρώπινος ήταν ο πρόεδρος φάνηκε όταν κάποιο επόμενο βράδυ μας κάλεσε στο νησάκι της Κυρά Φροσύνης για βατραχοπόδαρα. Ο πρόεδρος της "Μηχανικής" Πρόδρομος Εμφιετζόγλου δεν τον εγκατέλειπε ποτέ, ήταν εκεί δίπλα του στο αναπηρικό καροτσάκι, και γέλαγε με τα σχόλια που έκανε ο Έβερτ στον Βουλευτή και ποινικολόγο Αντώνη Φούσα. Δεν θα ξεχάσω βέβαια ποτέ τον τσαμπουκά του "Μπουλντόζα", όταν πηγαίνοντας σε επίσημη επίσκεψη στους Άγιους Σαράντα ο Ούλμπερ Μεράγια [1,20 με τα χέρια στη
ν ανάταση] αστυνομικός διευθυντής Αργυροκάστρου, απαίτησε στην Κακαβιά, η αστυνομική φρουρά του Έβερτ να παραδώσει τα όπλα της και να τα πάρει στην επιστροφή. Ο πρόεδρος συνοφρυώθηκε και τον άκουσα να λέει όπως και έγινε : "Όχι δεν θα παραδώσετε τα όπλα σας. Πάμε να φύγουμε"! Το επόμενο πρωϊνό που επιστρέφαμε από τους Άγιους Σαράντα στις ανηφοριές της Μουζίνας ο "Μπουλντόζας" έριξε το γέλιο της αρκούδας, βλέποντας στην άκρη του κατσικόδρομου τον Ούλμπέρ Μεράγια αναψοκοκκινισμένο από τα νεύρα και το ρεζίλεμα, για το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο που είχε πάρει φωτιά η μηχανή. Ο Αλβανός αξιωματικός έφτασε μέχρι την περιοχή της δικαιοδοσίας του, για να παραλάβει τον π
ρόεδρο και να τον συνοδεύσει πίσω στην Κακαβιά. Εκείνο το διάστημα ήταν και άλλοι πολύ κοντά στον πρόεδρο και κ
άποιοι έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες. Όπως ο Λευτέρης Ζαγορίτης που στη συνέχεια τον εγκατέλειψε στα ξαφνικά, ζαλώθηκε νύχτα με το χρήσιμο αρχείο των στελεχών του κόμματος ανά την Ελλάδα και πήγε να απαγκιστρωθεί από τον επόμενο πρόεδρο. [Πατριωτάκη ούτε δυο λόγια ευγνωμοσύνης για τον "Μπουλντόζα" ! Χάθηκες πάλι ..?].
