16/9/11

Βαθιά ηττημένος;

Ασυνήθιστη εικόνα για τον «λαό» να βλέπει τον Μάκαρο με χειροπέδες
Ο κ. Δικόπουλος
Ο τόπος όπου δολοφονήθηκαν οι άνδρες της ΔΙΑΣ


Γράφει ο βασίλης χήτος

Τουλάχιστον σε δυο περιπτώσεις ο σημερινός Διοικητής Ασφάλειας Αττικής θα εύχονταν να μην υπήρχαν στο ενεργητικό του, αφού υπέστη βαριά «υπηρεσιακή ήττα». Και για να εξηγούμαστε δεν εννοούμε κάτι το μεμπτό αλλά μιλάμε για  καθαρά θέμα γοήτρου. Η 1η ήταν  στις αρχές του περασμένου Μαΐου, όταν ο Υποστράτηγος υποχρεώθηκε από τον 10ο όροφο να ανηφορίσει με βαριά καρδιά στον 12ο όπου βρίσκεται το γραφείο του Άλκη Τζωίτη. Εκεί ο Διοικητής της Αντιτρομοκρατικής του εξήγησε πως γνωρίζει που είναι κρυμμένοι οι Ρωσοπόντιοι,  που σκότωσαν τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ στου Ρέντη και σε λίγες ώρες δίνει εντολή στους  άνδρες του, να ξετρυπώσουν  τους δολοφόνους, έναν έναν. Η 2η φορά που ο κ. Δικόπουλος ένιωσε επαγγελματικά «ταπεινωμένος» ήταν μόλις χθες όταν  πάλι ο Ταξίαρχος της Αντιτρομοκρατικής του ανακοίνωσε πως θα ξετρυπώσει στο «Μαύρο λιθάρι» στο Σούνιο, τον «πολλά βαρύ» καταζητούμενο Μάκη Ψωμιάδη. Ο διοικητής Ασφαλείας θα πρέπει να ένιωσε σαν τους κυνηγούς του αγριογούρουνου! Όταν σε δύσβατα μονοπάτια σκοτώνεται με «δραμιάρες» ο αγριόχοιρος, καλούνται να τον κουβαλήσουν στην πλάτη τους, οι υπόλοιποι κυνηγοί της παρέας που αστόχησαν, αλλά όχι ο συνάδελφός τους που βάρεσε  στο ψαχνό. Στη συνέχεια το τρόπαιο του, ο κυνηγός το περιφέρει στο καπό του αυτοκινήτου του και αποθεώνεται στην πλατεία του χωριού. Μόνο που η Αθήνα είναι το μεγαλύτερο «χωριό» της Ελλάδος.  Γιατί τι πέτυχε η αστυνομία με τη σύλληψη Ψωμιάδη; Έδειξε  στον κόσμο, σ’ ένα βαθμό, πως δεν γίνονται διακρίσεις [;]  και τουλάχιστον κάποιοι  δεν κάνουν τα «στραβά μάτια» έστω και αν πρόκειται για τον «πολυπράγμων» ποδοσφαιρικό παράγοντα,  που ο λαός   έκανε  ανέκδοτο την φράση: «Όπου περνάει ο καταζητούμενος Μάκαρος, μυρίζει τόσο πολύ το πούρο του,  που γίνεται αντιληπτός …»! Δυστυχώς για τον κ. Δικόπουλο η παγκόσμια ανακάλυψη προ ολίγων ημερών, του πανάκριβου κλεμμένου πίνακα, από τους χειρισμούς του κ. Κούζελου, Διοικητή του Τμήματος Αρχαιοκαπηλιών, ήταν μόνο ένα ευχάριστο διάλειμμα, στην αυξανόμενη και συνεχώς κλονιζόμενη καριέρα του, ως διοικητή Ασφαλείας.