Σκληρή ανακοίνωση από την Ένωση Συνοριακών Φυλάκων Αττικής με αφορμή τον τραυματισμό [25-26 Μαΐου] αστυνομικού από δεκάδες λαθρομετανάστες, που ήθελεαν να πάρουν σειρά στην Πέτρου Ράλλη. Την ανακοίνωση υπογράφει ο πρόεδρος της ένωσης κ. Θωμάς Μποζιάρης.
 |
Οι συγκεντρωμένοι στο ... βάθος και κάτω οι μολότοφ που χρησιμοποίησαν  H ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ |
Μετά και από το πρόσφατο βαρύτατο τραυματισμό συναδέλφου μας από
–λαθρομετανάστες έξωθι
της έδρας της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής (Π.Ράλλη) διαπιστώνεται (εκ του
αποτελέσματος), αφενός η ανυπαρξία εκ μέρους της Διοίκησης (Πολιτικής και κυρίως της
Φυσικής Ηγεσίας), επιχειρησιακού σχεδιασμού αντιμετώπισης τόσο προληπτικά όσο και
κυρίως κατασταλτικά παρόμοιων, έκτακτων και έκρυθμων καταστάσεων και αφετέρου η
ανικανότητα και η ατολμία των υπευθύνων να διαχειριστούν και να δώσουν (επί τέλους)
ΛΥΣΗ στο συνεχώς αυξανόμενο και χρόνιο κοινωνικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με
τους λαθρομετανάστες στη χώρα μας και ειδικότερα στην Αθήνα. Αποδέκτες του
προβλήματος πέραν των πολιτών που διαβιούν στο συγκεκριμένο χώρο, είναι (μεταξύ των
άλλων) και οι αστυνομικοί που καλούνται κάθε φορά να παίξουν το ρόλο αναχώματος
ανάμεσα στους εξαγριωμένους- εξαθλιωμένους-ταλαιπωρημένους οικονομικούς
μετανάστες που αναζητούν μία ευκαιρία για να επιβιώσουν και την Υπηρεσία. Δυστυχώς
όμως (όπως συμβαίνει σε όλες τις κοινωνικές ομάδες) μεταξύ των εξαθλιωμένων
αλλοδαπών έχουν εμφιλοχωρήσει και εγκληματίες-δολοφόνοι όπως όλοι αυτοί που
επιτεθήκαν στους αστυνομικούς με μολότοφ για να επιβάλουν στη χώρα μας τους νόμους
που ισχύουν στις χώρες τους και δεν έχουν καμιά θέση στη χώρα και στην κοινωνία μας .
Η έλλειψη οποιουδήποτε σχεδιασμού διαπιστώνεται από την προχειρότητα με την οποία
αντιμετωπίστηκε η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού αλλοδαπών έξωθι της έδρας της ΔΑΑ
και παρά το γεγονός της έγκαιρης πληροφόρησης που υπήρχε για το θέμα.
Πόσο πια πρέπει να το φωνάξουμε, πόσο πια πρέπει να το δηλώσουμε για να πάρουν
αποφάσεις κάποιοι; Δεν εξηγείται αλλιώς η στάση των υπευθύνων από όπου και αν
προέρχονται (ΔΑΑ,ΓΑΔΑ,ΚΑΔ,ΑΡΧΗΓΕΙΟ).
Το φωνάζουμε τόσα χρόνια η «Π. Ράλλη» είναι καζάνι που βράζει.
Πόσο ακόμη; Πρέπει να υπάρξει θάνατος για να ενεργοποιηθούν κάποιοι;
Το φωνάζουμε τόσα χρόνια ,το φωνάζαμε πέρυσι μετά τον βαρύτατο
τραυματισμό πάλι ενός συναδέλφου μετά από δολοφονική επίθεση που δέχτηκε
(έτσι την χαρακτήρισαν οι γιατροί στο 401) ο οποίος να σημειωθεί ότι ακόμη δεν
έχει επιστρέψει στην ενεργό δράση και από ότι φαίνεται ούτε πρόκειται γιατί το
πόδι του είναι <<κατεστραμμένο
>>.
Στο ίδιο έργο θεατές και χτες και σήμερα, με τη διαφορά ότι κάθε φορά η επόμενη φορά
αλλάζει τόσο ο τρόπος διεκδίκησης των αιτημάτων όσο και τα υλικά μέσα που
χρησιμοποιούν για να το πετύχουν, ήτοι ο εξοπλισμός, η οργάνωση, η προετοιμασία και η
επιχειρησιακή ετοιμότητα των <<οικονομικών μεταναστών>>. Αυτή τη φορά
χρησιμοποίησαν βόμβες μολότοφ, σιδερόβεργες ξύλα σακίδια με πέτρες αυτοσχέδια
<<όπλα>>, αύριο τι άλλο;.
Να σημειώσουμε εδώ ότι από την πρώτη στιγμή (της συγκέντρωσης) είχαν ενημερωθεί οι
αξ/κοι της ΔΑΑ. αλλά και το κέντρο της αμέσου δράσεως για τον όγκο των αλλοδαπων και
τις διαθέσεις τους (συμπλοκές μεταξύ τους ,επιθέσεις εναντίων αστυνομικών
,ανθρωποκυνηγητό, ανεύρεση πειστηρίων ).
Οι απαντήσεις που πήραν οι συνάδελφοι για τα ευρήματα αλλά και οι περαιτέρω εντολές
που δόθηκαν ..ή ..δεν δόθηκαν δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε χαρτί.(δεν έχουν
διασταυρωθεί οι πληροφορίες αυτές )
ΝΤΡΟΠΗ είναι η μόνη λέξη που βγαίνει από τα χείλη μας .
Παρόλα τα ευρήματα από τις βραδινές ώρες ,αλλά και αυτά που βρεθήκαν τις πρώτες
πρωινές ώρες της παρασκευής οι εντολές ήταν να μην εξαγριωθεί το εξοπλισμένο πλήθος
απλά να γίνουν κάποιες προσαγωγες .Να σημειώσουμε εδώ ότι το πλήθος (300 άτομα)
επιτηρούσε από πολύ κοντινή απόσταση, μικρή αστυνομική δύναμη 10 ατόμων. Το πλήθος
εξαγριώθηκε και κινήθηκε απειλητικά και πετάξαν βόμβα μολότοφ εναντίων των
συναδέλφων που προσπαθούσαν να κάνουν αυτό που είχαν διαταχθεί ,ακολούθησε
συμπλοκή με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του συναδέλφου.
Τότε μονό εκλήθησαν ενισχύσεις, μέχρι τότε οι φωνές και οι αναφορές των συναδέλφων
δεν είχαν εισακουσθεί και όλοι μαζί απώθησαν το εξαγριωμένο πλήθος .
Η παρουσία διμοιρίας είναι απαραίτητη μετά και την δολοφονική επίθεση με
βόμβες μολότοφ εναντίων των συναδέλφων.
Έχει ξανασυμβεί έχει δημοσιευθεί έχει καταγγελθεί από εμάς έχουν γίνει επερωτήσεις στη
βουλή για το ποια μέτρα πρόκειται να παρθούν .
Το αποτέλεσμα ίδιο …..τίποτε δεν έχει αλλάξει.
Είμαστε απλά αναλώσιμοι, στηρίζονται στο φιλότιμο των συναδέλφων το οποίο να
σημειώσουμε είναι περίσσιο, ΑΛΛΑ δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να γίνει αλλιώς θα
θρηνήσουμε θύματα.
Είμαστε θυμωμένοι είμαστε αγανακτισμένοι αλλά προπάντων είμαστε
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ από την αντιμετώπιση του Αρχηγείου.
Καλούμε τη Πολιτική και τη Φυσική Ηγεσία
Να πάρουν θέση για το μείζον ζήτημα που δημιουργήθηκε με την διαπιστούμενη
έλλειψη σχεδιασμού και αποτρεπτικής δύναμης που είχε ως αποτέλεσμα για μία ακόμη
φορά να τραυματιστεί σοβαρά συνάδελφός μας και να κινδυνεύσουν κι άλλοι για την ίδια
αιτία.
Να αναζητηθούν οι ευθύνες απ όπου και αν προέρχονται για τα συμβάντα της 24 και 25
Μαΐου στην οδό π.Ράλλη.
Να σχεδιαστούν-καταρτιστούν άμεσα (κατά προτεραιότητα) σχέδια αποτροπής
παρόμοιων συμβάντων.
Υ.Σ προφητική η ανακοίνωση μας αρ.πρωτ. 520/2011 από 9-07-2011.
<<ο τραυματισμός του συναδέλφου είναι η αρχή ,κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου σε
σχέση με αυτά που πιστεύουμε ότι θα ακολουθήσουν και θέτουμε το
το Αρχηγείο προ του ευθυνών ΤΟΥ.>>
