16/9/13

Κωδικός «catharsis»


Κωδικός «catharsis»

Γράφει ο Πέτρος Παπαβασιλείου
Μία από τις μόνιμες επωδούς ισχυρού παράγοντα της Ουάσινγκτον –τον τελευταίο χρόνο- είναι ότι η Καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, “θα αρχίσει να χάνει σταδιακά τη λάμψη της μετά τις γερμανικές εκλογές…». Η εκτίμηση αυτή δεν συνδέεται με το προσωπικό στοιχείο, -δηλαδή δεν ενέχει υποκειμενικές συμπάθειες ή αντιπάθειες για το πρόσωπο της πρώην Ανατολικογερμανίδας πολιτικού- αλλά αποτελεί απόσταγμα εμπειρίας και γνώσης για όσα διαμείβονται πίσω από τις κλειστές πόρτες. Η πανίσχυρη, φαινομενικά, αρχηγός του CDU εδώ και αρκετούς μήνες έχει γίνει δέκτης ισχυρότατων πιέσεων από τον Λευκό Οίκο για τις εμμονικές αντιλήψεις της γύρω από την κρίση στην Ευρωζώνη, αλλά και τις πρακτικές που προωθεί το Βερολίνο στο ελληνικό ζήτημα.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
 Μάλιστα, σε μία από τις προηγούμενες Συνόδους Κορυφής των είκοσι πιο ισχυρών οικονομιών του κόσμου (G20), o Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, μπροστά στην αφύσικα ηγεμονική στάση της κ. Μέρκελ, φέρεται να είχε φτάσει στο σημείο να απειλήσει την Καγκελάριο με εμπάργκο των γερμανικών εταιρειών από τις ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πιο εύρωστη οικονομία της Ευρωζώνης.  Η έκφανση απειλής από την πλευρά του Αμερικανού προέδρου δεν ήρθε από το πουθενά, καθώς την ίδια περίοδο το Βερολίνο βρισκόταν στο στόχαστρο των οικονομικών lobbies, ανά τον κόσμο, για τα υπερκέρδη που συγκέντρωναν οι τράπεζες της Φρανκφούρτης από τα αρνητικά επιτόκια (η Γερμανία δανειζόταν με εξευτελιστικά χαμηλό κόστος και στη συνέχεια δάνειζε με υψηλό).  Η συμμαχία κατά του οικονομικού Ράϊχ απέτρεψε επίσης την προνομιακή εγκαθίδρυση γερμανικών αναπτυξιακών τραπεζών στην Αθήνα. Αμερικανοί, Γάλλοι, Ισραηλινοί και στο βάθος Ρώσοι και Κινέζοι ύψωσαν “stop” στους σχεδιασμούς του Βερολίνου να καταστήσει την Ελλάδα «υποκατάστημα» της KfW ή όποιου άλλου σχήματος, στο φόντο των ερευνών για πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου εντός της ελληνικής ΑΟΖ.
αρχείο λήψης (2)
Μέρκελ για άλλες πολιτείες (;)
Οι αρνητικές προοπτικές που αρχίζουν να αποτυπώνονται πλέον και στην εσωτερική οικονομία της Γερμανίας, λόγω της πτώσης του βιομηχανικού δείκτη και της μείωσης των εξαγωγών, σε συνδυασμό με τις ισχυρές πιέσεις που (εξακολουθεί να) δέχεται η Καγκελαρία από πρωτεύουσες που αποτελούν την πιο πειστική εναλλακτική για το Βερολίνο, είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσουν νέα δεδομένα. Ίσως ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το τελευταίο διάστημα αρκετά στελέχη του CDU εισηγούνται στην κ. Μέρκελ να αποσύρει το ενδιαφέρον της από την μισο-διαλυμένη Ευρωζώνη στρέφοντας την στρατηγική της στην αναθέρμανση των σχέσεων με Ουάσινγκτον, Πεκίνο και Μόσχα. Της προτείνουν, με άλλα λόγια, να μην διαταράξει περαιτέρω τις σχέσεις της με τους ισχυρούς εκτός Ευρωζώνης, οι οποίοι –μέχρι στιγμής τουλάχιστον- συντηρούν το βιομηχανικό θαύμα της Γερμανίας. Γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν υπάρξει συντονισμένος αποκλεισμός των προϊόντων της χώρας της κ. Μέρκελ από αγορές όπως των ΗΠΑ, της Κίνας ή της Ρωσίας. Σημειωτέον ότι οι τρεις αυτές χώρες συχνά εξυπηρετούνται από κοινά συμφέροντα, καθώς τους επηρεάζουν οι νομισματικές ισοτιμίες ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ…
Τα λαμόγια και η δικαίωση
Σε μία τέτοια περίπτωση και εφόσον η κ. Μέρκελ εξαναγκαστεί –υπό το βάρος των απειλών και πιέσεων- να εγκαταλείψει την μονομέρειά της, δεν αποκλείεται η απόφαση αυτή να βρει αντανάκλαση και στην Αθήνα, με την αποκαθήλωση των ειδώλων του εγχώριου πολιτικού σκηνικού. Σύμφωνα με πληροφορίες μία ομάδα γνωστών και «άγνωστων» επιχειρηματιών, που πάντως δεν διακρινόταν μέχρι σήμερα για την… μαγκιά της στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, δείχνει έτοιμη να βγει στην αντεπίθεση διεκδικώντας το αυτονόητο (εδώ που φτάσαμε): το γκρέμισμα του υφιστάμενου σαθρού συστήματος και την ολική ανατροπή προβεβλημένων προσώπων του πολιτικού, επιχειρηματικού και μιντιακού κατεστημένου. Πρόσωπα τα οποία δείχνουν πανίσχυρα σε επίπεδο επιρροών αλλά δεν είναι υπεράνω υποψίας…
Το CD και το οπτικοακουστικό υλικό
Η νέα ομάδα των επιχειρηματιών διαθέτει ισχυρές προσβάσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και φυσικά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Κάποιοι από τα μέλη της φέρονται ορκισμένα να θέσουν ένα οριστικό τέλος στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, συμμαχώντας –αν χρειαστεί- ακόμη και με τον «διάβολο». Και στην προκειμένη περίπτωση «διάβολος» μπορεί να αποδειχθεί η ίδια η Καγκελάριος της Γερμανίας, η οποία διαθέτει πληθώρα στοιχείων για την πορεία και τις πράξεις πολλών Ελλήνων πολιτικών και επιχειρηματιών.
Η κ. Μέρκελ –σύμφωνα με πληροφορίες- φέρεται να διαθέτει ένα CD «νέας» σχετικά κοπής το οποίο περιλαμβάνει αδιάσειστά έγγραφα στοιχεία για την εμπλοκή συγκεκριμένων προσώπων σε επίμεμπτες πράξεις και «ασπρόμαυρο» αλλά καθαρό υλικό από κάμερες ασφαλείας. Όσοι γνωρίζουν (και είναι ελάχιστοι) υποστηρίζουν πως αν ποτέ το περιεχόμενο του CD δημοσιοποιηθεί, τότε τίποτα δεν θα μείνει ίδιο στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας μας. Με βάση τις ίδιες πληροφορίες το περιεχόμενο του ψηφιακού δίσκου είναι τέτοιο, που πολλοί θα αναγκασθούν ίσως να φυγαδευτούν νύχτα από τις ημιφωτισμένες βεράντες τους με τα περιποιημένα γκαζόν και τις πισίνες, σε περίπτωση που βγουν «στον αέρα” έστω και δέκα καρέ…
Η ανταλλαγή και η Bundesbank

Οι επιχειρηματίες που αναμένεται να επιστρέψουν στα πράγματα με άγριες διαθέσεις γνωρίζουν την ύπαρξη του αποκαλυπτικού CD και μάλιστα δείχνουν διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο για να περιέλθει στην κατοχή τους. Μία από τις ενέργειες που θα μπορούσαν να εκδηλώσουν θα ήταν η ενίσχυση της κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας (μεταφορά κεφαλαίων) με ένα ποσό το οποίο περιγράφεται στη βάση εννέα μηδενικών. Η Γερμανίδα Καγκελάριος, με δεδομένο ότι διαπνέεται από έναν έντονο πατριωτισμό, δεν θα είχε ιδιαίτερους ενδοιασμούς να συμβάλει στην κάθαρση της ελληνικής άρχουσας τάξης, εφόσον αποδεχόταν πως δύσκολα θα βγάλει από τη χώρα μας στο άμεσο μέλλον αυτά τα οποία έβγαλε μέχρι σήμερα (πάνω από 120 δισ. ευρώ τα κέρδη της Γερμανίας ΜΟΝΟ από την ελληνική κρίση). Επίσης, η κ. Μέρκελ δεν θα είχε ιδιαίτερα κωλύματα να αφήσει την χώρα μας εκτός νέων χρηματοδοτικών ενισχύσεων, κάτι που θα σήμαινε πρακτικά το τέλος της διαδρομής μας στο ευρώ. Η ώρα των μεγάλων αλλαγών ίσως να πλησιάζει επικίνδυνα. Γι΄ αυτό κάποιοι ήδη έχουν φροντίσει για την «επόμενη μέρα» (τους).