Γιώργος Γούκος: 21 χρόνια μετά

Εφημερίδα: "Αποκαλύψεις"

Ρεπορτάζ: Βασίλης Χήτος

Ο Γιώργος Γούκος από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έκανε το όνομα του συνώνυμο της τοκογλυφίας. Ο στόχος του δεν ήταν να το μάθουν ακόμη και οι πέτρες στην Άνω Ραχούλα αλλά να συγκεντρώσει όσο πιο πολλά εκατομμύρια μπορούσε, να γίνει ένας χρηματιστής της εποχής που αγόραζε και πωλούσε χρήματα. Οι συναλλαγές του όμως δεν γινόταν πάνω στα γκισέ των τραπεζών, αλλά παράνομα στον δρόμο, στις μπαρπουτιέρες, στο γήπεδο και στο γυαλί καφενέ στέκι των Τσιγγάνων οργανοπαιχτών του νομού των Ιωαννίνων, που για να επενδύσουν εξαργύρωναν ακόμη και χρυσές λίρες που για χρόνια μάζευαν από τους γάμους και τα πανηγύρια της περιοχής. Το σχέδιο που επινόησε τότε ο 35χρονος ταπητοκαθαριστής, ακόμη και σήμερα είναι ταυτισμένο με την κομπίνα της παρατράπεζας. Ο Γιώργος Γούκος ποντάρισε στην πόλη που ήταν πρώτη στα γρόσια και τα γράμματα. Συγκέντρωσε όλο το χρήμα με δέλεαρ το υψηλό επιτόκιο. Όπως σε κάθε παρατράπεζα όμως η … τύχη της είναι προδιαγεγραμμένη. Το κανόνι με τον Γιαννιώτη επιχειρηματία έσκασε από τη στιγμή που ο ίδιος διέφυγε στις 1-9-1986 στο εξωτερικό. Το ωστικό κύμα των αντιδράσεων ήταν τόσο μεγάλο που η παρατράπεζά του απασχόλησε ακόμη και το υπουργικό συμβούλιο της εποχής, με τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να κάνει δημόσια δηλώσεις για το πρωτόγνωρο οικονομικό σκάνδαλο και τον πρώην υπουργό οικονομικών Δημήτρη Τσοβόλα να αλλάζει άρον άρον το νομοθετικό πλαίσιο θεσπίζοντας πιο σκληρά μέτρα για τους τοκογλύφους. Ο πανίσχυρος τότε «μεγαλοτραπεζίτης» στον οποίο υποκλίνονταν οι αρχές του τόπου τώρα επέστρεψε στην πόλη του. Ο φωτογραφικός φακός των «Αποκαλύψεων» μετά από 21 ολόκληρα χρόνια αποτύπωσε την εικόνα του άλλοτε πανίσχυρου άνδρα που για να αγοράσει τσιγάρα άφηνε πεντακοσιάρικο στο περίπτερο. Ο Γούκος είναι καλοστεκούμενος με σπόρ ντύσιμο: νεανικό μπουφάν, τζιν παντελόνι και αθλητικά παπούτσια. Το πρόσωπο του προδίδει την εικόνα του ομορφάνδρα που ήταν περιζήτητος «μάγκας» στα στέκια της εποχής. Λίγοι όμως γνωρίζουν πως από την κυνηγημένη φυγή που επέλεξε στις ΗΠΑ δεν έζησε μια βασιλική ζωή, αλλά εργάστηκε ως ένας κοινός βιοπαλαιστής, κάνοντας το επάγγελμα του ταξιτζή στην Νέα Υόρκη. «Ανεμομαζέματα…διαβολοσκορπίσματα» μας αναφέρει πρόσωπο του στενού του περιβάλλοντος που συμπληρώνει στις «Α» ότι: « Όταν τον συνέλαβε η Ιντερπόλ στη Γερμανία και ήρθε για να δικαστεί στην Ελλάδα, γύρισε πίσω αρκετά χρήματα σε πελάτες του. Τα υπόλοιπα του τα έφαγαν οι επιτήδιοι για να αποφύγει την πολύχρονη κράτησή του στις φυλακές. Ο Γούκος δεν εξανάγκασε κανέναν για να του πάρει τα χρήματα. Τον παρακαλούσανε όλοι να του δώσουν μετρητά για να εισπράξουν τον προσοδοφόρο τόκο που έδινε. Επί της ουσίας τοκογλύφοι ήταν μεμονωμένα και ο καθένας τους ξεχωριστά. Δεν κάνω την αγιογραφία του. Ήταν ένας τυχοδιώκτης αλλά αυτό το πλήρωσε και το πληρώνει πολύ ακριβά». Οι «Αποκαλύψεις» είναι σε θέση να γνωρίζουν πως ο 60χρονος στην Αμερική πριν από δέκα χρόνια υποβλήθηκε σε μπάι πας. Εργάστηκε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Νέα Υόρκη με τη βοήθεια ενός Γιαννιώτη Εβραϊκής καταγωγής. Η οικογένεια του έμεινε πίσω και οι δυο του γιοί συνάντησαν… σκοπέλους που ένας πατέρας δεν θα ήθελε για τα παιδιά του. Πόσο μάλιστα όταν ο ίδιος γνώριζε πως το μέλλον τους το είχε … υποθηκεύσει η δική του πορεία. Σήμερα ο Γιώργος Γούκος βιώνει την καθημερινότητά του στην Γιαννιώτικη πόλη στο μικρό κατάστημα ρούχων του πεθερού του. Εκεί εργάζεται η συζυγός του και της κάνει παρέα. Παρατηρώντας το πρόσωπό του αντιλαμβάνεσαι πως ο άνθρωπος αυτός έχει περάσει πολλά και έχει έντονο το αίσθημα της ενοχής για το ότι αρκετοί έχασαν εξ αιτίας του τα χρήματα και τις οικονομίες τους. Ίσως και αυτός να είναι και ο βασικός λόγος που ζει μοναχικά αποφεύγοντας να περπατά στην καρδιά της πόλης. Κατά καιρούς το παράδειγμα της δικής του παρατράπεζάς «πρότυπο» το ακολούθησαν και άλλοι και όχι μόνο στην Ελλάδα. Στην γειτονική Αλβανία το 1997 οι «πυραμίδες» έγιναν βιομηχανία και προκλήθηκε ένοπλη λαϊκή εξέγερση και πτώση της κυβέρνησης Μπερίσα. Γούκος όμως ήταν και είναι μόνο ένας…