"Τα γεγονότα γνωστά -γράφει στην επιστολή- σε γενικές γραμμές: στις 17-1-11 ξεκινά η δίκη κάποιων από τους κατηγορουμένους για συμμετοχή στην Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Από την έναρξη της έγινε εμφανές πως η δημοκρατία ήταν αποφασισμένη να επιβάλλει τους όρους της, χρησιμοποιώντας την προσέλευση των συντρόφων ως ευκαιρία να χτυπήσει σε δύο πεδία˙ πρώτον να διασπάσει τον δεσμό των κατηγορουμένων με τους αλληλέγγυους παρευρισκομένους σε μια προσπάθεια απονοηματοδότησης και αποπολιτικοποίησης της δίκης και δεύτερον να εμπλουτίσει τα αρχεία της ΔΑΕΕΒ με ονόματα και φωτογραφίες για μελλοντικές χρήσεις.
Η άμεση αντίδραση των κατηγορουμένων να αποχωρήσουμε –αυθόρμητη όσο και αποφασιστική- έδειξε πως δεν ήμασταν διατεθειμένοι να ανεχτούμε τον δημοκρατικό ολοκληρωτισμό. Αν και η κίνησή μας αυτή, όπως και όσες ακολούθησαν, προκάλεσε αρχικά αμηχανία και μπλόκαρε την εξέλιξη της διαδικασίας, έφτασε στα όρια της και η μεταξύ μας συνεργασία ως κατηγορουμένων, λόγω της μεγάλης ανομοιογένειάς μας ως σύνολο, καθώς είμαστε άτομα με διαφορετικές θέσεις, απόψεις ακόμα και προσωπικότητες. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει την σημασία της μάχης που δόθηκε, αφού ήταν η πρώτη φορά που επιχειρήθηκε να απαντηθούν σε μια δικαστική αίθουσα στα ίσια και επί της ουσίας οι εκβιασμοί της δημοκρατίας. Όσο αναμφισβήτητη και ιστορικά κατοχυρωμένη είναι η παρουσία και η πολιτική υπεράσπιση σ’ ένα δικαστήριο, άλλο τόσο είναι αναμφισβήτητο πως δεν είναι η μοναδική πολιτική πρόταση, καθώς κάθε πράξη –δεδομένης και της ιστορικότητας των πολιτικών δικών- έχει τη δική της ξεχωριστή βαρύτητα. Ο επαναστατικός λόγος δεν εξαντλείται στις δικαστικές αίθουσες αλλά κυρίως στις κουβέντες όσων τον εκφέρουν. Παρόλα τα λάθη και τις αδυναμίες του ο αγώνας αυτός αποτέλεσε μια πολύτιμη εμπειρία στην κατεύθυνση της αντίστασης στις ισοπεδωτικές συνθήκες που επιβάλλονται στις πολιτικές δίκες. Εμπειρία που χρειάζεται να κεφαλαιοποιηθεί, ενόψει μάλιστα και του πλήθους των υποθέσεων που θα εκδικαστούν το προσεχές διάστημα με σκοπό την ανατροπή του κλίματος στα ειδικά δικαστήρια. Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, θεωρώ ότι γίνεται κατανοητό γιατί εμμένω στην αρχική μου απόφαση περί αποχώρησης από την δίκη, παρόλο που τα «στοιχεία» της εμπλοκής μου έχουν καταρρεύσει ήδη από τις πρώτες συνεδρίες. Θεωρώ ότι ο άξονας της αλληλεγγύης τον «μέσα» με τους «έξω» είναι η αιχμή του δόρατος της αντεπίθεσής μας. Αυτή η απόφαση βέβαια αφορά την τωρινή δίκη και όχι απαραίτητα και τις επόμενες –χωρίς όμως και να το αποκλείει- καθώς κάθε μελλοντική απόφαση θα παρθεί με τα τότε δεδομένα.
ΥΓ. Θερμούς χαιρετισμούς σε όλους όσους με πείσμα των καιρών επιλέγουν να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους με οποιοδήποτε τρόπο, δίνοντας νόημα στην λέξη".
Γιώργος Καραγιαννίδης Α’ πτέρυγα Κορυδαλλού
