Πλέον κατά διαστήματα κυρίως από την Αχαρνών και την 3η Σεπτεμβρίου περιπολούν κατά τις πρωινές και απογευματινές ώρες αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., - όχι όμως και μέσα στα στενά - ενώ η ΕΛ.ΑΣ. προσπαθεί να αντιμετωπίσει πλέον το φαινόμενο της μικροεγκληματικότητας με επιχειρήσεις - σκούπα.
Ωστόσο, όπως λένε χαρακτηριστικά αξιωματικοί της Αστυνομίας, «όταν κάνουμε μια επιχείρηση σε ένα σημείο οι χρήστες ναρκωτικών ή όσοι ασχολούνται με την μικροεγκληματικότητα μετακινούνται σε κοντινή περιοχή. Οταν φεύγουμε, εκείνοι επιστρέφουν».
Οι αρπαγές χρυσών αλυσίδων, τσαντών, πορτοφολιών και κινητών τηλεφώνων παραμένουν στην καθημερινότητα των κατοίκων ωστόσο, όπως σημειώνουν, δεν σημειώνονται με την ίδια συχνότητα όπως παλαιότερα που τα έβλεπαν να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους.
«Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν περιστατικά. Αλλά πλέον τα «έχουμε» ενσωματώσει στην καθημερινότητα μας και για αυτό δεν ακούγονται πλέον όπως παλιά», λένε χαρακτηριστικά.
Μαραζώνουν γειτονιές
Οι γειτονιές μαραζώνουν, λένε χαρακτηριστικά, μέρα με τη ημέρα. Διαμερίσματα μένουν άδεια αναζητώντας ενοικιαστές. Αρκετά από αυτά έχουν φθορές από τους προηγούμενους ενοίκους που τα εγκατέλειψαν και έφυγαν χωρίς να πληρώσουν ενοίκια, κοινόχρηστα και λογαριασμούς. Ενδεικτικά σε πολυκατοικίες των 15 διαμερισμάτων μόνο τέσσερα κατοικούνται. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα πολλά άδεια καταστήματα που αναζητούν νέους ιδιοκτήτες.
Την ίδια στιγμή πολλοί Ελληνες αλλά και αλλοδαποί, από τον φόβο και την ανασφάλεια έχουν μετακομίσει σε άλλες γειτονιές. Οι μετακομίσεις είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Δυο πλατείες - Δυο «άβατα»
Οποιος περνάει το πρωί από την πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, παρατηρεί κυρίως ηλικιωμένους στα παγκάκια ή να παίζουν σκάκι. Η παιδική χαρά εγκαταλελειμμένη και με μια πόρτα με συρματοπλέγματα που δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε παιδιά ανεξαρτήτως υπηκοότητας.
Και μπροστά σε μια από τις εισόδους της εκκλησίας στις πλάκες του πεζοδρομίου γραμμένα με μεγάλα γράμματα σύνθημα ακροδεξιών οργανώσεων: «Εξω οι ξένοι από την Ελλάδα». Η παρουσία των μελών των συγκεκριμένων οργανώσεων είναι εμφανής ακόμα στην περιοχή, όπως λένε κάτοικοι και έχουν υπάρξει περιστατικά με επιθέσεις - ακόμα και αιματηρά - σε βάρος αλλοδαπών τα οποία δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Αρκετοί από τους αλλοδαπούς «μετακόμισαν» λίγα μέτρα μακρύτερα για να αποφύγουν τις επιθέσεις αυτές. Και πήγαν στην πλατεία Βικτωρίας όπου δεν υπάρχει παρουσία ακροδεξιών. Αν περάσει κάποιος πρωί πηγαίνοντας προς τον σταθμό του Ηλεκτρικού από την οδό Αριστοτέλους βλέπει «γεμάτα» παγκάκια από αλλοδαπούς κυρίως Αφγανούς οι οποίοι συνοδεύονται από τις συζύγους και τα παιδιά τους.
Ο λόγος της παρουσίας τόσων αλλοδαπών στο συγκεκριμένο σημείο, όπως λένε κάτοικοι, είναι ότι σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται κτίριο κατειλημμένο από αντιεξουσιαστές με αποτέλεσμα να υπάρχει προστασία τους σε ενδεχόμενο σύγκρουσης. Κάτοικοι λένε πως «οι αλλοδαποί βρήκαν εκεί μια ασπίδα προστασίας που δεν την είχαν στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα».
Φόβος και ερημιά
Το πρωί ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους ακόμα και στα στενά. Τα εμπορικά καταστήματα έχουν σχετική κίνηση αν και σε αρκετά λόγω κρίσης συναντάς μέσα μόνο τον υπάλληλο ή τον ιδιοκτήτη. Οι αλλοδαποί εμπιστεύονται για τις αγορές τους επιχειρήσεις συμπατριωτών τους.
Οσοι μιλήσαμε δεν θέλησαν να δημοσιευτούν τα στοιχεία τους, γιατί «φοβόμαστε» όπως έλεγαν. Ενας από αυτούς ο κ. Γιώργος, καθηγητής πανεπιστημίου, μένει στον Αγιο Παντελεήμονα από το 2000. «Ο κόσμος πλέον μετά τις 22.00 δεν κυκλοφορεί γιατί φοβάται. Γενικότερα επικρατεί μια παράξενη ησυχία στις γειτονιές σαν την ηρεμία πριν την καταιγίδα. Κάποτε βλέπαμε να περνάνε αστυνομικοί της ΔΙ.ΑΣ. μπροστά από τις πολυκατοικίες μας και ήταν παρηγορητικό αλλά έχουν «εξαφανιστεί» επισημαίνει και συμπληρώνει ότι τα περιστατικά με τις ρατσιστικές επιθέσεις έχουν μειωθεί σημαντικά σε σχέση με άλλες εποχές.
Προσθέτει δε ότι «οι «παλιοί» μετανάστες δείχνουν τρομακτικά επιθετικοί σε νέους που έρχονται τώρα στην χώρα μας. Τους μιλάνε σε πολύ έντονο ύφος όταν τους βλέπουν πχ να βρωμίζουν το πεζοδρόμιο και δεν είναι λίγες οι φορές που τους ζητούν να φύγουν από την περιοχή». Για τον κ. Γιώργο δύο είναι οι λόγοι που οδηγούν τους «παλιούς» σε αυτή την αντίδραση. Ο ένας είναι ότι πλέον έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία και θέλουν να την προστατέψουν και ο άλλος ο φόβος μήπως χάσουν τις δουλειές τους από τους «νέους». Ακόμη, συμπληρώνει, πως κάτι που του έχει κάνει αίσθηση είναι η επιστροφή των χρηστών ναρκωτικών στη περιοχή κάτι που είχε να το δει εδώ και πέντε χρόνια.
«Ολα συνεχίζονται»
Ο 67χρονος κ. Κώστας, που διατηρεί επί πολλά χρόνια κατάστημα στη περιοχή, λέει πως «μας έχουν εγκαταλείψει σε τούτη την γωνιά της Αθήνας. "Αργοπεθαίνει" η γειτονιά μας. Και μικροκλοπές έχουμε και οι συμπλοκές μεταξύ αλλοδαπών συνεχίζονται. Η πλειοψηφία των ελλήνων κατοίκων έχει φύγει και στα διαμερίσματα τους πλέον κατοικούν αλλοδαποί».
Επισημαίνει πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους μετανάστες που έχουν έρθει με τις οικογένειες τους και μένουν και εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα αλλά με αλλοδαπούς κυρίως νεαρής ηλικίας οι οποίοι μην έχοντας δυνατότητα να βρουν χρήματα στρέφονται στην μικροεγκληματικότητα. Σε ότι αφορά την αστυνόμευση λέει πως είναι ανύπαρκτη.
Λίγα μέτρα παρακάτω στην οδό Ιουλιανού συναντήσαμε τον κ. Θανάση. Ετσι μας συστήθηκε. Είναι ομογενής από την βόρειο Ηπειρο. «Η μικροεγκληματικότητα δεν έχει την ίδια ένταση όπως παλιά που βλέπαμε μπροστά στα μάτια μας τον δράστη να ακινητοποιεί την γυναίκα και να της αρπάζει την χρυσή αλυσίδα από τον λαιμό. Ο λόγος είναι ότι πλέον οι γείτονες αλλά και όσοι διέρχονται από την περιοχή λαμβάνουν μέτρα ασφαλείας».
Διατηρεί μίνι - μάρκετ και όπως λέει «Το αργότερο στις 22.30 έχω κατεβάσει ρολά και ποτέ τις νυχτερινές ώρες, λίγο πριν κλείσω το μαγαζί, δεν είμαι μόνος. Πάντα έχω παρέα 2-3 άτομα έτσι ώστε η παρουσία τους να λειτουργεί αποτρεπτικά σε όποιον θελήσει να με ληστέψει. Κάτι αντίστοιχο κάνουν και άλλοι καταστηματάρχες στη περιοχή. Είναι ένας τρόπος προφύλαξης» [ΤΟΒΗΜΑ].
Ωστόσο, όπως λένε χαρακτηριστικά αξιωματικοί της Αστυνομίας, «όταν κάνουμε μια επιχείρηση σε ένα σημείο οι χρήστες ναρκωτικών ή όσοι ασχολούνται με την μικροεγκληματικότητα μετακινούνται σε κοντινή περιοχή. Οταν φεύγουμε, εκείνοι επιστρέφουν».
Οι αρπαγές χρυσών αλυσίδων, τσαντών, πορτοφολιών και κινητών τηλεφώνων παραμένουν στην καθημερινότητα των κατοίκων ωστόσο, όπως σημειώνουν, δεν σημειώνονται με την ίδια συχνότητα όπως παλαιότερα που τα έβλεπαν να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους.
«Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν περιστατικά. Αλλά πλέον τα «έχουμε» ενσωματώσει στην καθημερινότητα μας και για αυτό δεν ακούγονται πλέον όπως παλιά», λένε χαρακτηριστικά.
Μαραζώνουν γειτονιές
Οι γειτονιές μαραζώνουν, λένε χαρακτηριστικά, μέρα με τη ημέρα. Διαμερίσματα μένουν άδεια αναζητώντας ενοικιαστές. Αρκετά από αυτά έχουν φθορές από τους προηγούμενους ενοίκους που τα εγκατέλειψαν και έφυγαν χωρίς να πληρώσουν ενοίκια, κοινόχρηστα και λογαριασμούς. Ενδεικτικά σε πολυκατοικίες των 15 διαμερισμάτων μόνο τέσσερα κατοικούνται. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα πολλά άδεια καταστήματα που αναζητούν νέους ιδιοκτήτες.
Την ίδια στιγμή πολλοί Ελληνες αλλά και αλλοδαποί, από τον φόβο και την ανασφάλεια έχουν μετακομίσει σε άλλες γειτονιές. Οι μετακομίσεις είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Δυο πλατείες - Δυο «άβατα»
Οποιος περνάει το πρωί από την πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, παρατηρεί κυρίως ηλικιωμένους στα παγκάκια ή να παίζουν σκάκι. Η παιδική χαρά εγκαταλελειμμένη και με μια πόρτα με συρματοπλέγματα που δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε παιδιά ανεξαρτήτως υπηκοότητας.
Και μπροστά σε μια από τις εισόδους της εκκλησίας στις πλάκες του πεζοδρομίου γραμμένα με μεγάλα γράμματα σύνθημα ακροδεξιών οργανώσεων: «Εξω οι ξένοι από την Ελλάδα». Η παρουσία των μελών των συγκεκριμένων οργανώσεων είναι εμφανής ακόμα στην περιοχή, όπως λένε κάτοικοι και έχουν υπάρξει περιστατικά με επιθέσεις - ακόμα και αιματηρά - σε βάρος αλλοδαπών τα οποία δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Αρκετοί από τους αλλοδαπούς «μετακόμισαν» λίγα μέτρα μακρύτερα για να αποφύγουν τις επιθέσεις αυτές. Και πήγαν στην πλατεία Βικτωρίας όπου δεν υπάρχει παρουσία ακροδεξιών. Αν περάσει κάποιος πρωί πηγαίνοντας προς τον σταθμό του Ηλεκτρικού από την οδό Αριστοτέλους βλέπει «γεμάτα» παγκάκια από αλλοδαπούς κυρίως Αφγανούς οι οποίοι συνοδεύονται από τις συζύγους και τα παιδιά τους.Ο λόγος της παρουσίας τόσων αλλοδαπών στο συγκεκριμένο σημείο, όπως λένε κάτοικοι, είναι ότι σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται κτίριο κατειλημμένο από αντιεξουσιαστές με αποτέλεσμα να υπάρχει προστασία τους σε ενδεχόμενο σύγκρουσης. Κάτοικοι λένε πως «οι αλλοδαποί βρήκαν εκεί μια ασπίδα προστασίας που δεν την είχαν στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα».
Φόβος και ερημιά
Το πρωί ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους ακόμα και στα στενά. Τα εμπορικά καταστήματα έχουν σχετική κίνηση αν και σε αρκετά λόγω κρίσης συναντάς μέσα μόνο τον υπάλληλο ή τον ιδιοκτήτη. Οι αλλοδαποί εμπιστεύονται για τις αγορές τους επιχειρήσεις συμπατριωτών τους.
Οσοι μιλήσαμε δεν θέλησαν να δημοσιευτούν τα στοιχεία τους, γιατί «φοβόμαστε» όπως έλεγαν. Ενας από αυτούς ο κ. Γιώργος, καθηγητής πανεπιστημίου, μένει στον Αγιο Παντελεήμονα από το 2000. «Ο κόσμος πλέον μετά τις 22.00 δεν κυκλοφορεί γιατί φοβάται. Γενικότερα επικρατεί μια παράξενη ησυχία στις γειτονιές σαν την ηρεμία πριν την καταιγίδα. Κάποτε βλέπαμε να περνάνε αστυνομικοί της ΔΙ.ΑΣ. μπροστά από τις πολυκατοικίες μας και ήταν παρηγορητικό αλλά έχουν «εξαφανιστεί» επισημαίνει και συμπληρώνει ότι τα περιστατικά με τις ρατσιστικές επιθέσεις έχουν μειωθεί σημαντικά σε σχέση με άλλες εποχές.
Προσθέτει δε ότι «οι «παλιοί» μετανάστες δείχνουν τρομακτικά επιθετικοί σε νέους που έρχονται τώρα στην χώρα μας. Τους μιλάνε σε πολύ έντονο ύφος όταν τους βλέπουν πχ να βρωμίζουν το πεζοδρόμιο και δεν είναι λίγες οι φορές που τους ζητούν να φύγουν από την περιοχή». Για τον κ. Γιώργο δύο είναι οι λόγοι που οδηγούν τους «παλιούς» σε αυτή την αντίδραση. Ο ένας είναι ότι πλέον έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία και θέλουν να την προστατέψουν και ο άλλος ο φόβος μήπως χάσουν τις δουλειές τους από τους «νέους». Ακόμη, συμπληρώνει, πως κάτι που του έχει κάνει αίσθηση είναι η επιστροφή των χρηστών ναρκωτικών στη περιοχή κάτι που είχε να το δει εδώ και πέντε χρόνια.
«Ολα συνεχίζονται»
Ο 67χρονος κ. Κώστας, που διατηρεί επί πολλά χρόνια κατάστημα στη περιοχή, λέει πως «μας έχουν εγκαταλείψει σε τούτη την γωνιά της Αθήνας. "Αργοπεθαίνει" η γειτονιά μας. Και μικροκλοπές έχουμε και οι συμπλοκές μεταξύ αλλοδαπών συνεχίζονται. Η πλειοψηφία των ελλήνων κατοίκων έχει φύγει και στα διαμερίσματα τους πλέον κατοικούν αλλοδαποί».
Επισημαίνει πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους μετανάστες που έχουν έρθει με τις οικογένειες τους και μένουν και εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα αλλά με αλλοδαπούς κυρίως νεαρής ηλικίας οι οποίοι μην έχοντας δυνατότητα να βρουν χρήματα στρέφονται στην μικροεγκληματικότητα. Σε ότι αφορά την αστυνόμευση λέει πως είναι ανύπαρκτη.
Λίγα μέτρα παρακάτω στην οδό Ιουλιανού συναντήσαμε τον κ. Θανάση. Ετσι μας συστήθηκε. Είναι ομογενής από την βόρειο Ηπειρο. «Η μικροεγκληματικότητα δεν έχει την ίδια ένταση όπως παλιά που βλέπαμε μπροστά στα μάτια μας τον δράστη να ακινητοποιεί την γυναίκα και να της αρπάζει την χρυσή αλυσίδα από τον λαιμό. Ο λόγος είναι ότι πλέον οι γείτονες αλλά και όσοι διέρχονται από την περιοχή λαμβάνουν μέτρα ασφαλείας».
Διατηρεί μίνι - μάρκετ και όπως λέει «Το αργότερο στις 22.30 έχω κατεβάσει ρολά και ποτέ τις νυχτερινές ώρες, λίγο πριν κλείσω το μαγαζί, δεν είμαι μόνος. Πάντα έχω παρέα 2-3 άτομα έτσι ώστε η παρουσία τους να λειτουργεί αποτρεπτικά σε όποιον θελήσει να με ληστέψει. Κάτι αντίστοιχο κάνουν και άλλοι καταστηματάρχες στη περιοχή. Είναι ένας τρόπος προφύλαξης» [ΤΟΒΗΜΑ].
